ScienceGuide interviewt Obama in Ohio

Nieuws | de redactie
5 november 2008 |
Om 03.19 u vannacht won Obama Ohio en daarmee was het bezegeld. ScienceGuide sprak hem in Ohio, te Cincinatti, dankzij Stenden-voorzitter Robert Veenstra die als 'onze correspondent' optrad. 'Je bent als hogeschool opleider die én met kennis én met de vorming van mensen bezig moet zijn. Die opvatting onderstreepte hij direct. “Unleash their potential,” zei hij, dat was de kern van de zaak.'

Midden in de voorverkiezingen, waar hij Hillary Clinton voorbijstreefde, was al te zien dat deze man ver zou komen.

Vertel hoe dat was, wat gebeurde er toen je in Ohio hem tegen het lijf liep?

“Daar sta je dan op maandag 25 februari, zomaar oog in oog met de Amerikaanse presidentskandidaat van de Democratische Partij, Barack Obama. Om half twee komt Obama aan, nadat we een half uur in de hal op hem hebben staan wachten. De promotiebus wordt omgeven door circa veertig politiewagens en ongeveer het dubbele aantal beveiligingsmensen. Nadat de toegang naar de basketbalarena grondig gecheckt is komt Obama naar buiten.”

Wat deed je daar eigenlijk, waarom was je in Cincinatti?

“Ik was in de VS op uitnodiging van de president van de University of Cincinnati en van Stephen R. Covey, de bekende auteur van managementboeken. Ik bracht een bezoek aan de University of Cincinnati ter gelegenheid van een discussie en workshop over de rol van universiteiten, met name rond het thema leiderschap en communities.

Ons werd daar duidelijk dat Obama ontvangen zou worden door de President van de University of Cincinnati, Nancy Zimper. Toen kwam de vraag of Stephen Covey en ik mee wilden gaan om hem te ontmoeten. Daar hoef je natuurlijk geen seconde over na te denken, dan is het antwoord volmondig ‘Ja’.”

En zo stond je even later met de senator van Illinois te praten….

“Ja, hij begroette ons allerhartelijkst. Ik ontmoette daar een lange, slanke en charismatische man, die zichzelf met een zware stem voorstelt als “Obama”. Dat wisten we natuurlijk wel. Nancy had wat moeite met het voorstellen van mij. De voornaam en functie ging nog wel maar de achternaam was toch wel een probleem.

Obama constateerde dat ik er wel erg jong uitzie voor ‘a university president.’ Nou klopt dat wel, want ik ben met 43 jaar nog steeds een van de jongere hogeschoolvoorzitters, zoniet de jongste. Na míjn constatering dat ook hij wel erg jong is voor een toekomstige President van de USA was het ijs gebroken.

De daarop volgende tien minuten spraken we over de verkiezingen, over het thema van ons seminar, leiderschap, en zo meer. Dat was zeer de moeite waard, want in mijn optiek gaat leiderschap over het ‘richting’ geven aan jezelf en het inspireren van anderen om ook ‘richting’ te geven aan hun leven. Obama was vooral geïnteresseerd hoe een universiteit of hogeschool in een ander land omgaat met het oppakken van leadership binnen opleidingen die van belang zijn voor community development. Je merkte daar zijn achtergrond in het opbouwwerk in de ghetto’s van South Side Chicago. Wat hem sterk aansprak, dat wij in onze opleidingen ervan uit gaan, dat er meer is in het hoger onderwijs dan het overdragen van kennis. Je bent als hogeschool opleider die én met kennis én met de vorming van mensen bezig moet zijn. Die opvatting onderstreepte hij direct. “Unleash their potential,” zei hij, dat was de kern van de zaak.

Zoiets kun je alleen doen als je dit thema in het curriculum verwerkt. Een extraatje ernaast is darvoor niet genoeg, dat was ook zijn visie. “Iedereen kan het verschil maken” en daar moet je het curriculum dus ook naar toe laten werken, zo zei Obama daarop. De discussie kreeg daarmee een opmerkelijke lading. Het ging er om hoe we in het hoger onderwijs mensen opleiden tot het leren dragen van leidende rollen in de samenleving. Hoe je dat doet, is natuurlijk iets waar Covey veel over geschreven heeft. Tijdens het gesprek zei Obama dan ook, dat hij hem een invitatie deed om eens in the White House langs te komen om daar veel meer over door te kunnen praten. Alles natuurlijk onder het voorbehoud “mocht ik president worden!”

Je kon merken, dat Obama zelf als leidersfiguur bijzonder goed is. Hij is een goede verhalenverteller, is empatisch, kan goed luisteren en denkt goed na voordat hij iets zegt. Een geboren leider kortom, helemaal als hij ook nog in staat is de juiste maatregelen te nemen om Amerika weer de goede kant op te krijgen. In dit een op een gesprek was het voor mij duidelijk dat je in hem een warme en geïnteresseerde man ontmoet, die blijk geeft kennis van zaken te hebben.”

Hoe ging het daarna verder? Ik neem aan, dat je erbij was toen hij de zaal toe ging spreken.

“Hoe schril is dan het contrast met zo’n gesprek daarvoor…..Obama ging ineens een menigte van circa 13.000 mensen toespreken daar in de Arena van de universiteit. Met oneliners als; “We need change, we need a new direction, we need to turn the page” en “I will bring you a new page in American history.” Daarmee vraagt hij aandacht voor zijn verkiezingsprogramma:

–     ending the war in Iraq
–     improving education
–     giving healthcare to the uninsured
–     tax meassures for the rich

Dat hij op deze wijze 13.000 mensen zo’n vijftig minuten in extase kan krijgen is een grote gave. Dat alleen al verdiende een analyse naar het thema ‘leiderschap’ en daarvoor was ik immers in Amerika.”

Hoe kijk je nu terug op de ontmoeting en het gebeuren daar om heen?

“Mijn indrukken zijn moeilijk te beschrijven. Enerzijds realiseer je je dat Obama waarschijnlijk de nieuwe president van Amerika wordt, anderzijds zie je als ‘nuchtere Fries’ de betrekkelijkheid van een dergelijk ‘circus’ wel in.

Het is knap om te zien hoe een man als Obama in staat is om zo’n grote massa mensen aan zich te binden met eenvoudige ‘one-liners’. Ik ben dan ook erg benieuwd hoe hij zich de komende maanden staande gaat houden in de verkiezingscampagne wanneer het aankomt op inhoud. Daar gaat het uiteindelijk toch om.”


Gasthoofdredacteur Alexander Ribbink:  Hij keek ook ademloos naar de USA-campagne. Zijn commentaar leest u hier.

De verkiezingscampagne in de Verenigde Staten was leuk omdat Obama heel goed de suggestie van verandering weet te wekken die wij als Europeanen opslobberen als een hondje. Wat we ons in Europa niet goed realiseren is dat Amerikanen fundamenteel andere gedachten hebben over de samenleving dan wij. En het gaat dan met name over normen en waarden. 80, 90% procent van de Amerikanen noemt zich religieus, terwijl bij ons religie veel meer een privézaak is geworden.

Als je de verschillen tussen de kandidaten op een rijtje zet, dan vallen inhoudelijk genomen de verschillen wel mee en zijn de feitelijke agenda’s niet per se inspirerend. De politieke agenda wordt zeer sterk door interne overtuigingen bij Amerikanen bepaald en daar reageren ze op.

Het aura dat Obama in Europa heeft verworven is wat mij betreft niet helemaal terecht. Ik hoop dat het feitelijke programma dat hij gaat uitvoeren anders is dan wat hij nu zegt. Ik hoop dat zijn change fundamenteler is en geen neo-protectionisme. Ik hoop op een agenda die bijna wat filosofischer is, die kijkt naar een Amerika dat multilateraler en opener is. Ook hoop ik dat de nieuwe president gewoon belastingen gaat heffen. Wat ik knap vind van Amerika, is het zelfreinigend vermogen. De neo-cons van Bush gaan er nu uit, waardoor een nieuw begin mogelijk is.




«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK