Rouvoet vice-premier op OCW
Divers in het onderwijs
De vice-premier van Balkenende IV zal die positie ook in een nieuweconstructie van het kabinet behouden. Zijn ervaring in en met hetonderwijs is divers. Naast zijn wijsgerig-theoretische studiein de rechten en staatsfilosofie aan de VU heeft hij gewerktals medewerker bij een koepel voor speciaal onderwijs enjeugdgezondheidszorg. Tevens was hij docent in het hbo:politicologie en staatsinrichting bij de Evangelische School voorJournalistiek in Amersfoort.
In het kabinet Balkenende IV kreeg hij een geheel nieuweministerspost, een soort thematische portefeuille zonder eigendepartementale organisatie. Op OCW zal hij volgens goedstaatsrechtelijk gebruik met staatssecretaris Van Bijsterveldt(CDA) tot een portefeuilleverdeling moeten komen.
Deze is interessant: gelet op de ervaring van de nieuwe ministerligt voor de hand dat hij terreinen als de kinderopvang van devertrokken bewindsvrouwe Sharon Dijksma zal overnemen. Of VanBijsterveldt dan het HO-beleid op zich neemt in nu nog niethelder. Over het beleid op onderwijs liet hij zich enige tijdgeleden uit en toen bleek zijn bijzondere hart voor het speciaalonderwijs nog eens, een deel van de portefeuille vanoud-staatssecretaris Dijksma.
Rouvoet toen onder meer: “Ik ben een warm voorstander vanintegratie in het reguliere onderwijs. Tegelijkertijd vind ik datwe niet zonder speciaal onderwijs kunnen. Sommige kinderen krijgenin het reguliere onderwijs niet voldoende aandacht. Dit is geentekortkoming van de leerkrachten, maar heeft te maken met de aardvan de beperking van het kind. … Daarom vind ik dat er meer geldgeïnvesteerd moet worden in het speciaal onderwijs. Hierdoor kunnenwachtlijsten worden weggewerkt en de klassen zo nodig nog kleinerworden.”
Steun en sturing
Voor zijn nieuwe functie is in elk geval het grote opvoeddebat dathij heeft gestart relevant. Dat gebeurde doordat Rouvoet inhet Museum van Communicatie in Den Haag als eerste online reageerdeop de stelling ‘Pubers hebben tot hun 25e steun en sturingnodig’. Hij gaf als reply: ‘Opvoeders hebben meer invloed ophet gedrag van pubers dan dat ze zelf denken. Ook geven jongerenzelf aan behoefte te hebben aan steun en sturing’.
Dit online debat maakt deel uit van het opvoeddebat, dat Rouvoetvorig jaar in gang gezet heeft. Hij hoopt zo opvoeding bespreekbaarte maken, onder meer door ouders en andere opvoeders rondom eenaantal thema’s naar hun mening te vragen. Uit de tientallenopvoeddebatten die overal in het land zijn gehouden, blijkt datveel opvoeders behoefte hebben om ervaringen over de opvoeding uitwisselen met elkaar en professionals.
In het online debat, dat via http://www.opvoeddebat.nl/ tot oktober gevoerdzal worden, kunnen opvoeders, professionals en publiek reageren opstellingen over thema’s als: op voeding van pubers, opvoeden in debuurt, vaders en opvoeding en school en opvoeding.
Over het beleid op onderwijs liet hij zich enige tijd geleden uiten toen bleek zijn bijzondere hart voor het speciaal onderwijs nogeens, een deel van de portefeuille van oud-staatssecretarisDijksma: “Ik ben een warm voorstander van integratie in hetreguliere onderwijs. Tegelijkertijd vind ik dat we niet zonderspeciaal onderwijs kunnen. Sommige kinderen krijgen in hetreguliere onderwijs niet voldoende aandacht. Dit is geentekortkoming van de leerkrachten, maar heeft te maken met de aardvan de beperking van het kind. … Daarom vind ik dat er meer geldgeïnvesteerd moet worden in het speciaal onderwijs. Hierdoor kunnenwachtlijsten worden weggewerkt en de klassen zo nodig nog kleinerworden.”
‘En dit nog maar het begin’
Bij het zeer recente 10-jarig jubileum van zijn partij gafRouvoet aan deze fusiebeweging ook in een komende electoralestrijdte zullen leiden. Over die fusie vertelde hij onder meer:”Toen de fracties van GPV en RPF in de Tweede Kamer na de fusie vande partijen nog vóór de verkiezingen wilden samengaan in éénfractie, bleek het Reglement van Orde daar niet in te voorzien. Erwas wel een procedure voor splitsing van een fractie, maar nietvoor eenwording van fracties!
Zo beschouwd is het jubileum van de ChristenUnie een teken vanhoop. Voor de samenleving, voor christelijk Nederland in hetbijzonder. Wanneer christenen hun gemeenschappelijke roepingcentraal stellen in plaats van hun verschillen, danworden problemen opeens heel overzichtelijk. Alschristenen elkaar herkennen in de roeping om de samenleving tedienen vanuit het perspectief dat God geeft op hoe het anders kan;als ze zich richten op Gods eer, op zijn Naam, op zijn beloften:dan stelt dat al het andere – onze organisaties en procedures,personen en belangen – in de schaduw. Ja, de ChristenUnie was en iseen zaak van geloof.”
Over het beleid ten aanzien van onderwijs en jeugd zei Rouvoetdaarbij tevens: “We boeken veel resultaten op ons speerpunt:jeugd en gezin. In het hele land worden Centra voor Jeugd en Gezingeopend. Er loopt een nationaal debat over opvoeding. Gezinnenworden dankzij het kindgebonden budget beter financieelondersteund.
Onder dit kabinet met de ChristenUnie is er een kentering gekomenin het drugs- en alcoholbeleid, met name met het oog op debescherming van de gezondheid van jongeren. Kortom: jeugd en gezinstaat op de kaart! En mensen, dit is nog maar het begin. Nu is hetde hoogste tijd om door te pakken en het ingezette beleid lokaaldoor te vertalen.”
Tegen populisten en libertijnen
Een crisis vond Rouvoet bij dat jubileum al een onding.Met een ferme principiele toon zette hij zich af tegen populisme en’libertijns noodweer’. Over de heroverwegngen was zijn boodschapook onversneden: saneren moet.
“De politieke barometers staan afwisselend op een populistischewervelstorm, een gure liberale vrieskou of libertijns noodweer. Dieonzekere politieke weersvoorspellingen sterken ons in deovertuiging dat een politieke crisis het laatste is wat het landkan gebruiken.
Dan is er de heroverwegingsoperatie die op stapel staat. Aan deChristenUnie zal het daarbij niet liggen: pijnlijke ingrepen zullenwe niet uit de weg gaan, de heroverwegingen bieden een uitgelezenkans om zaken die scheef gegroeid zijn recht te zetten. Sanerenbetekent letterlijk: gezond maken. Dat is waaraan de ChristenUniewil bijdragen: gezonde overheidsfinanciën, een duurzame economie eneen bloeiende samenleving. Maar dan moeten de sterkste schouderswel de zwaarste lasten dragen, en de overheid een schild voor dezwakken zijn. Dat is wat wij bedoelen met christelijk-sociaal.”
