Jan Peter Chohabi

Nieuws | de redactie

24 maart 2010 | "Onderwijs is het machtigste wapen om de wereld te veranderen", zei Mohamed Chohabi tijdens zijn presentatie bij de ECHO-award. De zelf benoemde 'Marokkaanse Balkenende' noemt "samenbrengen en verbinden" het motto van zijn werk in buurt, universiteit, moskee en werk.

Schilderswijk en Leiden

Mohamed Chohabi won deze prestigieuze prijs – hier het juryrapport over hem – als het soort jongeallochtoon dat ieders verwachtingspatroon – vaningezetenen en migranten – per definitie niet als vanzelfsprekendbeschouwt. Als hij wil studeren, gaat hij naar een keurig,’wit’ gymnasium. Als hij wil discussieren over zijn geloof encultuur, begint hij zelf een jongerenraad, als hij als jurist wilwerken, start hij een bureau voor reintegratie van jongeren uit degevangenis. En als hij dan toch gaat studeren, dan maar tweemasters tegelijk, aan de UvA en in Leiden.

Chohabi werd 22 jaar geleden geboren uit Marokkaanse ouders diegeen hoger onderwijs hadden genoten. Dat weerhield hen er nietvan hun zoon ten volle te stimuleren zo ver mogelijk te komen. Debasisschool doorliep Chohabi tussen uitsluitendallochtone kinderen. Hij merkte dat hij zijn taalvaardigheidflink moest opkrikken, wilde hij enige kans maken in de Nederlandsemaatschappij, en meldde zich aan bij het katholieke, ‘witte’St.-Maartenscollege, in Voorburg op drie kwartier fietsen van deSchilderswijk in hartje Den Haag.

Zijn klasgenoten op het gymnasium waren wel slim, maar ze wistenmaar weinig over de Marokkaanse cultuur en de islam, terwijlze daar wel in geïnteresseerd waren. Hij vertelde hen er dus over.Voorts zette hij de Jongerenraad Schilderswijk op. Jongeren kondenvia de raad meepraten over en invloed uitoefenen op dewijk. 

Verbinden en reïntegreren

De onrust op school na de moord op Theo van Gogh was aanleidingvoor het organiseren, in samenwerking met het bestuur van zijnmoskee, van een debat tussen de school en allochtone jongeren. Eenbezoek aan een moskee ging hieraan vooraf. Uit dit initiatiefvloeiden weer andere debatten voort. Samenbrengen enverbinden werden Chohabis kernbegrippen en zijn datgebleven.

Momenteel is Chohabi lid van de Marokkaanse Jongeren Vereniging,actief binnen de vereniging ‘Voor Ouder en Kind’ in de HaagseSchilderswijk en secretaris van Bureau Maatschappelijk Herstel enRehabilitatie, dat zich beijvert voor het bespoedigen van derehabilitatie en re-integratie van (ex-)gedetineerde allochtonejongeren. Hij was ook mede-initiatiefnemer van dit bureau.

Hij blijkt een zeer goede student en studeert bij allemaatschappelijke nevenactiviteiten in een nominaal tempo. Daarbijheeft hij ook nog bijbaantjes en bekostigde hij een semester studiein Spanje zelfs met een (inhoudelijke) fulltime baan bij deBelastingsdienst van ruim een jaar.

Mohameds ambitie uit zich niet alleen in het feit dat hijervan droomt de eerste ‘allochtone’ premier van Nederland teworden, maar ook in het feit dat hij met zijn bachelorscriptiedaadwerkelijk een bijdrage wilde leveren aan verbetering van de WetWerk en Bijstand.

Twee masterstudies aan twee universiteiten

Momenteel volgt Chohabi twee masterstudies:Ondernemingsrecht in Leiden en Arbeidsrecht in Amsterdam: hij isgeïnteresseerd in de juridische aspecten van de arbeidsmarkt, hetsociale zekerheidsstelsel en in de arbeidsrechtelijke aspecten vanreorganisaties. Hij wil niet alleen de politiek in, maar ook decommerciële advocatuur.

Ambitie, talent en doorzettingsvermogen hebben Chohabi gebracht totwaar hij nu is: heel ver. ‘Onderwijs is het machtigste wapen om dewereld te veranderen’, zei hij tijdens zijn toelichtendepresentatie op zijn ECHO-kandidatuur.

De eloquente student Rechtsgeleerdheid maakte er bij diegelegenheid ook geen geheim “de eerste Marokkaanse Balkenende” tewillen worden. Chohabi verklaarde dat hij een “positief geluidwil laten horen. Het maakt niet uit welke kleur je hebt, we zijnallemaal Nederlandse burgers en we moeten samen in harmonieleven.”