OCW: Dijkgraaf springplank voor Veerman

Nieuws | de redactie

20 augustus 2010 | OCW onderschrijft het advies van de Commissie Dijkgraaf en ziet haar denklijn over het kunstonderwijs en de uitvoering daarvan "als een inspiratiebron voor verdere uitvoering van het advies van de Commissie Veerman." Op het kritiekpunt rond de brede kunst- en cultuureducatie gaat het ministerie echter geheel niet in.

De visie van Dijkgraaf c.s. en de lijnen waarlangszijn commissie die voorstelt concreet uit te werken in en door hetkunstonderwijs krijgen een zeer gunstig onthaal vanstaatssecretaris Van Bijsterveldt. In een brief aan de Tweede Kamer haalt zij het adviesop kernpunten nadrukkelijk aan en noemt het “een uitstekendegrondslag voor de instellingen om…..te komen tot een sectorplanwaarin de uitdagingen waarvoor de sector staat, wordenopgepakt.”

Springplank en inspiratiebron

OCW zal met de HBO-raad het gesprek aan gaan over dat sectorplanop basis van het advies van de Commissie Dijkgraaf, “dit mede inhet licht van de verdere uitvoering van het advies van de CommissieVeerman.” Daarmee geeft Van Bijsterveldt aan, dat zij wel voeltvoor de denklijn, die in het kunstonderwijs met het adviesDijkgraaf (en het regieorgaan dat dit gaat uitwerken en helpenimplementeren in concreto) voor het eerst is geformuleerd over defeitelijke uitvoering van het rapport Veerman.

Dijkgraaf noemde zijn opzet voor de concrete aanpak vanprofilering en onderscheid in ambitie en aanpak door deinstellingen “een springplank” voor het doorvoeren van de gedachtenvan de Commissie Veerman terzake. OCW geeft aan dat men dit als”een inspiratiebron voor verdere uitvoering” van Veermanziet.

Dat sluit ook aan bij de reactie van NVAO-voorzitter Dittrich, diein zijn recente interview met ScienceGuide ook langsdeze lijn wilde verder denken voor de concretisering van degedachten van Veerman. Die benadering zou niet alleen voor hetkunstonderwijs moeten gelden: “Ook de TU’s, de lerarenopleidingen.Dat zou zelfs heel goed zijn. Nu gaat het erom dat we allemaal echtgaan operationaliseren. Je zult je profiel moeten formuleren,waarin je onderscheidend zult zijn. Dus je zult je eigen beleid alsinstelling daarop moeten inrichten en niet alles tegelijk moetenwillen blijven doen. Daarom zul je daarvoor je benchmarks – ookinternationaal – moeten vastleggen: ‘waar pas ik bij en laat ik meaan meten?’ Dat zul je dan concreet moeten vastleggen en jeprofilering daarmee operationaliseren in heel je organisatie en jeaanbod. Wat je gaat accrediteren in de toekomst zijn die keuzen enoperationaliseringen.”  

Niets over cultuur en educatie

Een opvallende lacune bevat de reactie van OCW op het adviesDijkgraaf. Er wordt met geen woord gerept over de indringendeboodschap die zijn commissie gaf over de noodzaak van veelmeer aandacht voor kunst- en cultuureducatie voor alle jongeren inheel het onderwijs, nog los van het professionele, selectievekunstonderwijs voor de grote talenten.

Noch over de ontwikkeling van de lerarenopleidingen op ditterrein, noch over de vele positieve initiatieven diemaatschappelijk genomen worden om kunst en cultuur weer meer plaatste geven in opvoeding, scholing en vorming spreekt de briefvan OCW een woord. Het is niet ondenkbaar, dat men ten departementezijn vingers nu niet branden wil, terwijl een regeerakkoord inde maak is, waarin zware bezuinigingen op kunst en cultuurvoorgenomen zouden zijn, als ook een meer negatieve toon en houdingten opzichte van (multi)culturele vorming.