Niets blijft Delft bespaard
Bijna dagelijks druppelt er een nieuw item of een reeks gegevensnaar buiten. Wat eerst een nogal ruimhartige omgang van een decaanmet het ondernemend hoogleraarschap scheen, groeit langzamerhanduit tot een ‘Peper-achtige’ bonnetjesaffaire. Vooral de ongelukkigegelijktijdigheid met een interne discussie over een soort vanverlichting van de eisen aan de studie vanwege het rendement maakt,dat de Delftse TU moeilijke tijden door maakt.
Graancirkels en grote oranje bol
Alsof dat nog niet allemaal genoeg is, duikt als eenonverwachte alien de vliegtuigbouwkundige en docentaan de faculteit Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek dr. ir. CoenVermeeren weer op. Hoewel de rector had toegezegd, dat men de grenstussen diens universitaire en publicitaire werk zou bewaken, werdVermeeren weer actief met pleidooien over het bestaan van ufo’s ende samenwzweringen die dit feit moeten verhullen. Hij had ook allezingen georganiseerd over graancirkels endergelijke.
Na een interview met de Telegraaf en een toelichting daarop viade radio werd Vermeeren in het universitaire magazine aangepaktdoor een columnist. De column citeerde Vermeerens krantenoptredenzo: “‘Samen met vrienden heb ik er eentje een meter of honderdboven onze buurt gezien, een grote oranje bol. Minutenlang.’ Nustaat de ‘u’ van ufo voor unidentified, maar meneer V. heeft diegrote oranje bol in al zijn wijsheid geïdentificeerd als eenbuitenaards ruimteschip. Hoe hij dat zo zeker weet, blijft helaasonopgehelderd.”
“Er is zelfs geen foto van: ‘Het kwam niet eens in me op om naarbinnen te rennen en een camera te pakken’. Maar hoe wist meneer V.dat die ufo zich op honderd meter hoogte bevond? Om te bepalen hoever een object van je verwijderd is, moet je weten hoe groot het isof hoe snel het in transversale richting beweegt.” Dat neemt nietweg dat de docent “er voor de volle honderd procent van overtuigd[is] dat er van hogerhand ufo-zaken onder de pet wordengehouden.”
Twee petten
Voor Vermeeren reden om te pleiten voor onderzoek vanuit dewetenschap aan onder meer zijn eigen TU naar de volgens hem veleserieuze signalen over het fenomeen van de ufo. Als hoofd van hetStudium Generale had hij aan bijeenkomsten over die gedachte envergelijkbare thema’s ruimte geboden. Daar is toen door derector een commissie boven geplaatst om een helderder scheidingtussen wetenschapswerk en particuliere opvattingen in stand tehouden.
“Expliciet is gezegd dat ik recht heb op mijn onderbouwde meningen die ook in het publieke domein mag uiten. Dat valt onder hetbegrip vrije meningsuiting. Wel is gewezen op het feit dat ik alshoofd SG en als ‘wetenschapper met een opvatting’, mij moetrealiseren dat ik daarbij twee petten draag. Dat heb ikbuitengewoon ter harte genomen en als hoofd SG op de TU geenlezingen meer gegeven,” meldt Vermeeren het Delftse blad.
Wat mag?
Maar door in de populaire pers als wetenschapperboude beweringen te doen over de randen van de wetenschap isheel de zaak van zowel de betekenis van het toezicht op zijn werkals de ruimte voor het ventileren van persoonlijke overtuigingenbinnen een academische gemeenschap weer helemaal open getrokken.
Wie overigens zoekt naar de begrippen ‘TU Delft’ en’ufo’s’ krijgt als eerste resultaat op Google het internesysteem van functieordening. “De TU Delft maakt gebruik vanhet Functie Ordeningssysteem UFO, een universitair systeem vanfunctieordenen dat op 1 april 2003 in werking is getreden.” Welkcomplot zal daar nu weer achter zitten?
