Kwaliteit in China
ScienceGuideEU sprak met hem in Brussel, waar Li onderstreepte dat het de voornaamste taak blijkt te zijn om een balans te vinden tussen het oosten en het westen van China, wat betreft de aandacht voor en kwaliteit van het onderwijs. Kernvraag daarbij is : hoe zorg je er voor dat toegang tot goed onderwijs mogelijk wordt voor ieder Chinees kind?
“The big challenge for China is striking a balance between the east and the west of the country. How to guarantee access to good teaching for children all over the country.” Dat betekent, dat goede docenten ook daar op de juiste plekken terecht komen.
Digitale cultuur omslag
Dat kan in een snel groeiend land niet altijd alleen maar via een ‘fysieke’ verspreiding, net als bijvoorbeeld in Brazilië een knelpunt is geworden. Om de toegankelijkheid dan toch optimaal te bevorderen werkt China, net als de Brazilianen, hard aan online onderwijs. Op die manier kan men educatie ook voor kinderen uit kleine en afgelegen dorpen mogelijk maken.
Echter, online onderwijs is nog volop in ontwikkeling. Er zal nog veel moeten gebeuren om het traditionele idee dat je onderwijs fysiek volgt in een schoolklas te leren relativeren en transformeren. Ook in China. Er moet een cultuur komen, waarin het normaal is om thuis van achter je computer onderwijs te volgen. Daarom is het allereerst noodzakelijk volgens Li dat de Chinese overheid investeert in de infrastructuur om het online onderwijs verder te ontwikkelen. “Also we will need government funding to create and maintain the infrastructure for online courses.”
China heeft als grote wens een Nobelprijswinnaar af te leveren en daarom moet er geïnvesteerd worden in het wetenschappelijk onderzoek. Er moeten instellingen komen die de internationale competitie aan kunnen met wetenschappelijke topinstituten. Maar dat niet alleen, China wil ook honderd hoger onderwijs instellingen extra financieren, om op die manier het land sociaal en economisch verder te ontwikkelen. Het opleiden van de beste mensen, ook leraren, in een hoog tempo en hoog aantal is een cruciale uitdaging.
Kwaliteit in opbouw
Op het gebied van de kwaliteitsbeoordeling van het onderwijs en de onderwijsprocessen – wat tijdens de Summit on Teaching Profession in Amsterdam hoog op de agenda staat- heeft Jianmin Li een indrukwekkende trackrecord. Hij heeft de hele manier van standaardisering en modernisering van de kwaliteitszorg in het hoger onderwijs helpen vormgeven. In China kent men allereerst een kwaliteitsbeoordeling systeem dat zich richt op het meten van het onderzoek, mede bedoeld voor de rechtvaardiging van de overheidsfinanciering. Daarbij staat dan steeds de cruciale vraag centraal: welke universiteit krijgt het stempel academisch?
Om de vijf jaar wordt het Chinese aanbod van iedere HO-discipline uitgebreid door een commissie onderzocht. China werkt bij de beoordeling met rode en gele kaarten. Krijgt een opleiding een gele kaart dan moeten ze hun huiswerk over doen, om de kwaliteit van de opleiding te verbeteren. Een rode kaart betekent dat de universiteit de desbetreffende opleiding moet beëindigen.
Zo’n opleiding kan (pas) vijf jaar later een hernieuwde poging doen om in aanmerking te komen voor een dergelijke visitatie en accreditatie. Dit systeem dateert uit 1986 en wordt nog steeds succesvol gehanteerd. Mr. Li: “In 1986 we first tried out the review process and it became a normal process as of 1995”.
