Schoolstrijd in Boeddhistisch klooster
Elles Lohuis van de VU beschrijft in haar promotieonderzoek hoe nonnen het dagelijks leven in Tibetaans boeddhistische kloosters in de Himalaya in Noord-India ervaren. De leefomstandigheden in deze afgelegen berggebieden zijn moeilijk. Voedsel en drinkwater zijn schaars, het klimaat is genadeloos en educatieve en medische voorzieningen ontbreken vaak. Hoewel de onderwijskansen voor meisjes in deze gebieden langzaam verbeteren, wordt onderwijs voor meisjes nog steeds door het merendeel van de families als overbodig beschouwd.
Scholing die aansluit bij de Tibetaans boeddhistische culturele achtergrond wordt door de overheid niet aangeboden. Mede vanwege de traditionele genderongelijkheid in het Tibetaans boeddhisme, was georganiseerd religieus onderwijs voor vrouwen en nonnen eeuwenlang vrijwel afwezig. Door de groeiende belangstelling voor het boeddhisme in het Westen sinds de jaren zestig, en met name door westerse vrouwen zich tot het Tibetaanse boeddhisme wendden, is de positie van Tibetaans boeddhistische vrouwen onder de aandacht gebracht.
Vanaf het midden van de jaren tachtig hebben westerse vrouwen de genderproblematiek op diverse manieren opgepakt. De Jamyang Foundation heeft verschillende kloosters met educatieve projecten voor boeddhistische vrouwen opgericht in de uithoeken van de Indiase Himalaya. Door het bieden van onderwijs en een monastieke levensstijl hoopt deze organisatie bij te dragen aan de empowerment en veranderende percepties van vrouwen in de Himalaya.
Het klooster als conflictgebied
Met de grote hoeveelheid gegevens die verzameld zijn was het mogelijk om het dagelijks leven van de nonnen te verkennen, de noodzakelijke context te beschrijven en het proces van verandering door de tijd te bestuderen. Het dagelijks leven laat zien dat de nonnen zich losmaken van hun gemeenschap, ontwortelen van hun familie. Zij integreren in hun co-gecreëerde klooster op verschillende manieren. De diverse globale en lokale partijen in en rond het klooster spelen hun belangen uit in het religieuze veld en maken hiermee het klooster tot een conflictgebied.
De nonnen geven vorm aan hun klooster en handhaven hun positie in het religieuze veld met een scala aan tactieken. Afhankelijk van de mate van inbedding in de lokaliteit, de verscheidenheid van de lokaliteit en de leeftijdsgroep, maken de nonnen verschillende manoeuvres binnen het speelveld in en rondom het klooster. Om met deze conflicten aangaande hun monastieke levensstijl en educatie om te gaan, vormen de nonnen de aangereikte globale middelen om tot een lokale ‘smaak’. De resultaten van de acties van de nonnen variëren dienovereenkomstig op basis van de lokale beschikbare middelen en de starheid van de heersende gewoonten en tradities.
Globalisering transformeert non
De stabiliteit van het klooster als een sociale ruimte is verankerd in de tactiek van de nonnen. Voortdurend onderhevig aan de bewegingen van de conversie van globale en lokale middelen en onderhandelingen tussen de betrokken partijen, steunt de sociale ruimte van het klooster op de basis van een steeds veranderend evenwicht tussen ruimte en tijd. Gevoed door de verbeelding van wat er binnen handbereik is geven de nonnen gezamenlijk vorm aan hun sociale ruimte in hun dagelijks leven. Het is dit collectieve element binnen de ‘dagelijkse praktijk’ van de nonnen, hun gemeenschappelijke inzet en hun toewijding dat de nodige stabiliteit in hun sociale ruimte brengt.
Met deze vergelijkende studie over de kloosters voor nonnen in een geografisch beperkt gebied komt de globalisering naar voren als een vloeiend proces, multidimensionaal en interactief, altijd in beweging op verschillende tracks en verschillend lokaal terrein. Geassimileerd in diverse plaatsen op verschillende manieren, duikt het mondiale op in verschillende manifestaties door middel van de toe-eigening en de transformatie door de individuen en de lokaliteiten die het raakt.
Wrijving tussen mondiaal en lokaal
Deze studie toont de transformatie, of het wijzigen van het globale, afhankelijk van de variëteit van de lokale cultuur. Deze studie toont ook aan dat het globale wordt gebruikt als een bron voor het maken, onderhouden en uitbreiden van de ruimte van individuen en gemeenschappen. Het ontmoeten van het lokale en het mondiale veroorzaakt wrijvingen en conflicten. In een poging om te gaan met deze conflicten, maken individuen zich het globale eigen en zetten dit mondiale om tot lokale middelen om zo hun positie te behouden en te versterken.
Het onderzoek draagt bij aan een beter begrip van de manieren waarop lokale begunstigden in staat zijn om mondiale ondersteuning te transformeren en te integreren. Deze studie toont aan dat de mondiale middelen moeten worden toegeëigend en omgezet naar de specifieke lokaliteit voordat zij van waarde kunnen zijn.
Kennis van de lokaliteit is de sleutel. Het zijn de plaatselijke ontvangers die over de meeste kennis en ervaring beschikken met betrekking tot de conversie van middelen en de lokaliteit. De mondiale weldoeners dienen de onvermijdelijkheid van de lokale smaak te herkennen en naar deze kennis te handelen met het vertrouwen in de lokale ontvangers om de gedeelde visie af te stemmen op de ervaren behoeften en de geboden ondersteuning.
