Nederlands als bindmiddel
In een brief aan de Tweede Kamer gaat OCW-minister Bussemaker in op het SER-advies en de adviezen die het ministerie daaruit ter harte neemt. Uit dat advies werd duidelijk dat hoewel 64% van de buitenlandse masterstudenten in Nederland aangeeft te willen blijven, slechts een klein deel daarvan na afstuderen daadwerkelijk permanent in Nederland blijft.
Duitsland als voorbeeld
In navolging van de ‘Make it in Germany’-actie van onze Oosterburen gaat de Nuffic in opdracht van OCW nu aan de slag om er ook in Nederland voor te zorgen dat meer en meer buitenlandse studenten ook in Nederland willen blijven, schrijft Bussemaker.
“Daarbij is meer strategische werving van belang, moeten praktische belemmeringen worden aangepakt, maar is het vooral ook van belang dat Nederland een aantrekkelijk klimaat biedt voor internationale studenten. Een klimaat waarin zij zich welkom voelen en excellente studenten zich uitgedaagd voelen,” laat de minister aan de Kamer weten.
In lijn met het eerder dit jaar getekende Techniekpact hoopt OCW met name in de tekortsectoren te profiteren van de instroom van buitenlands talent. Dat gebeurt nu nog te weinig en dus heeft Bussemaker de adviezen van de SER aangegrepen om middels een meerjarenplan een aantal concrete maatregelen door te voeren als stimulans.
Nederlands als vereiste
In de naar de Tweede Kamer gestuurde brief heeft Bussemaker vijf thema’s geformuleerd waarop zal worden ingezet bij het aantrekken en vasthouden van talent. Het is aan OCW en de Nuffic om de verschillende partijen uit het onderwijsveld hierbij te betrekken. Hieronder leest u de vijf thema’s
1. Alles begint bij taal: We gaan het aantrekkelijker maken voor internationale studenten om Nederlands te leren. Nederland is een aantrekkelijk studieland, mede vanwege de mogelijkheden om Engelstalig onderwijs te volgen. Maar voor het opbouwen van een band met Nederland en het instromen op de Nederlandse arbeidsmarkt blijkt beheersing van de Nederlandse taal vaak een vereiste.
2. Van studie naar carrière. Zonder baan geen binding. We gaan meer strategisch werven op arbeidsmarktperspectieven, de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt versterken, en internationale studenten eerder in aanraking brengen met de Nederlandse arbeidsmarkt.
3. Breaking the bubble. Internationale studenten vinden het vaak lastig om in contact te komen met Nederlandse studenten en een band op te bouwen met Nederland. Daardoor blijven ze vaak binnen hun eigen groep internationale studenten (ook wel bekend als de Erasmus Bubble). In het actieplan worden stappen gezet voor de sociale integratie van internationale studenten, onder meer binnen de international classroom.
4. Van rompslomp naar warm welkom. De SER benadrukt dat administratieve procedures en praktische zaken soepeler moeten verlopen; die worden nog te vaak ervaren als barrière. Daar hoort ook bij dat informatie en administratieve procedures meer dan nu tweetalig worden gemaakt, dus zowel in het Nederlands als in het Engels. Praktische zaken als huisvesting en een zorgverzekering worden hier ook bij betrokken.
5. Denken en doen. We gaan de maatschappelijke discussie over binding aanjagen om de internationale mindset van Nederland te versterken. En doen: Het actieplan moet niet blijven hangen in mooie ambities. Voor een duurzaam resultaat van het actieplan is het van belang om alle partijen nauw bij de acties te betrekken, een heldere taakverdeling te maken en over de juiste informatie te beschikken. Alleen dan kunnen concrete resultaten worden bereikt.
De volledige Kamerbrief van OCW leest u hier
