Voorbij duurzaamheid
In 2012 schreef Elena Cavagnaro al een boek waarin zij haar visie op duurzaamheid uit de doeken deed. “Vaak wordt bij duurzaamheid gedacht aan gemeenschappen en organisaties, maar mijn co-auteur George Curiel en ik stellen dat duurzaamheid begint bij het individu,” zei Cavagnaro toen. Inmiddels is zij met die gedachte volop aan de slag.
Model als kader
“De kracht van dit model is dat het toepasbaar is in verschillende organisaties, omdat de principes van het werk vaak gelijk zijn. In een zorginstelling liggen grotendeels dezelfde vragen als in hotels, maar tegelijkertijd zijn er rond duurzaamheid grote verschillen, met name in de processen. Dit model biedt een kader, waarbinnen organisaties aan de slag kunnen.”
Zo is Cavagnaro sinds kort bezig met een pilot het Dermatologisch Centrum van de Isala Klinieken in Zwolle. “In ziekenhuizen is het bijvoorbeeld zo dat behandelend personeel om snel te handelen vaak al een tweede medisch instrument uit de verpakking haalt en klaarlegt. Die zijn maar één keer te gebruiken. In 99,9% van de gevallen is die tweede niet nodig, dat is uit duurzaamheidsoverweging wel iets om over na te denken.”
Profeet in eigen land
Ook Stenden zelf wordt door de lector Service Studies langs de meetlat gelegd. “Niemand is natuurlijk profeet in z’n eigen land, maar ik merk wel op Stenden dat de focus heel waarde georiënteerd is en daarin speelt duurzaamheid een grote rol.” Volgens Cavagnaro heeft een aantal opleidingen haar ‘people, planet, profit’ aanpak al geïncorporeerd.
“In de toerismeopleidingen, maar ook bij SPH en retail is het al goed genesteld. Zo goed zelfs dat de opleidingen toerisme, leisure en hospitality binnenkort door het Auditing Instrument for Sustainability in Higher Education (AISHE) gecertificeerd. ”
Ook in de organisatie zelf probeert Cavagnaro haar expertise van nut te laten zijn. Zo kijkt ze mee met de afdeling inkoop om te zien wat er beter kan en heeft ze bij facility management een onderzoekslijn lopen om Stenden te onderzoeken. “Je ziet vaak bij hogescholen dat er voor de ingang gerookt wordt, ook waar dat niet mag. Het is natuurlijk nooit genoeg, maar het zijn kleine dingen waar je wat aan zou kunnen doen.”
Naar een compleet duurzaam hotel
Toch zal het uiteindelijk van kleine, losse plannen naar een groter geheel moeten, vindt Cavagnaro. “Dat zie je vooral in de hotelwereld. Er worden wel maatregelen genomen om duurzaamheid te bevorderen, maar een concreet plan ligt er niet.” De lector is daarom bezig met een conceptplan voor een duurzame hotel van de toekomst.
“We zijn in het Center of Expertise rond for leisure, tourism en hospitality (CELTH) – een samenwerking met NHTV en Hogeschool Zeeland doen, bezig met een het project ‘Fully Sustainable Hotel Experience’. Dat moet uiteindelijk de consensus voor ieder hotel worden. Dat betekent dat in alles over duurzaamheid wordt gedacht. Van bedden, tafels, maar ook in hoe je werkt in de keuken en omgaat met je personeelsmanagement. Bij dit project is de Koninklijke Horeca Nederland dan ook direct betrokken.”
Duurzaamheid als woord moet verdwijnen
Volgens Cavagnaro gaat het zelfs zo ver dat ook de gast daarin meegenomen wordt in het duurzame gedrag. “Als mensen in een hotel op vakantie zijn, gebruiken ze bijvoorbeeld echt veel meer water dan normaal. Een hotelgast heeft eigenlijk geen prikkels om minder water te gebruiken, uiteindelijk wil je ze meenemen in het proces van verduurzaming zonder dat zij dat zelf als zodanig ervaren. Je kan bijvoorbeeld denken aan het gebruik van bepaalde kleuren die daar aan bijdragen.”
Het einddoel moet volgens Cavagnaro zijn dat al die prikkels en maatregelen er aan gaan bijdragen dat duurzaamheid zodanig ingekapseld is in de bedrijfsvoering van alle soorten organisaties, dat het volledig vanzelfsprekend wordt. “Uiteindelijk moet het woord duurzaamheid als zodanig verdwijnen.”
