Onwelkom kerstkind
De invloed van de opwarming van de Aarde op de tropische Stille Oceaan was altijd fel omstreden, maar nieuw onderzoek dat onlangs in Nature werd gepubliceerd suggereert dat de sterke opwarming zal leiden tot twee keer zoveel El Niños. Zeker als de uitstoot van broeikasgassen de komende eeuw niet enorm wordt teruggeschroefd.
Peruaanse vissers
El Niño is het fenomeen dat is de loop van sommige jaren de normaal koele zee van de oostelijke Stille Oceaan sterk opwarmt. De vissers van Peru hebben dit verschijnsel vernoemt naar het kerstkind omdat dit fenomeen zich vaak eind december voordoet.
Het warme water dat dan in januari voor de kust van Peru verschijnt maakt een einde aan het visseizoen. Onregelmatig, maar vaak eens in de drie tot zeven jaar, leidt El Niño tot zo’n uitgebreide en sterke verwarming van het oceaanwater dat de hele atmosfeer daar gedurende langere tijd door wordt beïnvloed.
Het onderzoek richt zich op extreme gebeurtenissen, zoals de El Niño van 1997-1998 die klimaatsystemen over de hele wereld ontregelde. Klimaatwetenschappers hebben lang anders gedacht over de invloed van klimaatsveranderingen op El Niño, en zijn tegenhanger La Niña, die hetzelfde gebied voor de kust van Peru juist afkoelt. Maar nu zijn wetenschappers het eens over de gevolgen de systemen hebben op de wereldwijde regenval.
De ‘gewone’ El Niños zullen in de toekomst steeds vaker een extreem karakter krijgen. De wetenschappers hebben in het onderzoek de focus verlegt van de oceaan naar het weer om zo een betere definitie van extreme El Niños te krijgen. Waar traditioneel gelet wordt op het verschil in zeewatertemperatuur tussen de oostelijke en westelijke Stille Oceaan, richten de wetenschappers zich op de regenval in het gebied voor Peru.
Minder vaak, maar intenser
De wetenschappers gebruikten twintig verschillende klimaatmodellen, de helft van alle modellen die zijn gemaakt om extreme regenval te berekenen. Ze gebruikten de modellen om het voorkomen van extreme El Niños te vergelijken tussen de controle periode die liep van 1891 tot 1990 en de warmere periode van 1991 tot 2090.
Hoewel het aantal El Niños afnam, voorstelden 17 van de 20 modellen een toename van extreme El Niños. Volgens de modellen zou de frequentie teruglopen van eens in de 6 jaar nu, tot eens in de tien of twintig jaar aan het eind van deze eeuw.
De invloed van El Niño wordt het hevigst gevoeld in Peru en Ecuador, maar ook landen aan de andere kant van de wereld kunnen geinvloed worden, van Zuidoost Azië, Europa tot het Zuidwesten van Amerika. De El Niño van 1997 had wereldwijd duizenden slachtoffers en tientallen miljarden schade tot gevolg. Ook in de geschiedenis heeft El Niño veel slachtoffers geëist, het einde van de Nazca cultuur zou ook zijn ingeluid door een verwoestende vloed en hongersnood, veroorzaakt door El Niño.
