Stilte over OV kaart wekt argwaan
Er is nog veel onduidelijk over de toekomst van de OV-kaart voor studenten. “Sinds het uitstel van het leenstelsel in december 2013 hebben studenten en studentenorganisaties niets meer gehoord over hun reisproduct,” noteert het ISO merkbaar geïrriteerd en verontrust.
Terwijl de klok tikt en wijzigingen in de regelgeving onder steeds meer tijdsdruk – en risico tot broddelwerk en zeer beperkt overleg en draagvlak – tot staan lijken te gaan komen, is het voor de instellingen en studenten nog steeds onhelder waar zij aan toe zijn. Voor de instellingen en met name de hogescholen is de mogelijke impact op de toegankelijkheid van grote betekenis voor de instroom in komende jaren en de effecten van een mogelijke daling daarvan voor hun begrotingen en personeel.
Tijd voor beweging
De studenten weigeren nog lijdzaam af te wachten en willen de discussie open trekken. Het ISO wijst er op, dat na het uitstel van de plannen van Rutte-II uit het regeerakkoord het “zowel vanuit het ministerie, als vanuit de vervoerders sindsdien stil is. Het is onbekend over welke oplossingen er wordt gesproken en waar beide partijen over denken.”
Het is volgens het ISO inmiddels de hoogste tijd om met klaarheid en concreet beleid te komen. “Het wordt tijd dat de vervoerders en OCW in beweging komen.” Daarbij zijn zelfs de randvoorwaarden en het toekomstig raamwerk nog onhelder. De studentenorganisatie bepleit daarom, dat de contractpartijen – OCW en de vervoersbedrijven – “met opties komen.” Alleen zo zou de vraag beantwoord kunnen worden die feitelijk centraal staat: “hoe komt er een volledig product voor de prijs die OCW ervoor wil bieden?”
Al eerder is in dat verband op tafel geweest, dat OCW die uitwerking van opties aan de meest betrokkenen laat, oftewel het ISO en de LSVb zelf met de vervoersbedrijven. Als het kabinet duidelijkheid geeft over “de prijs die OCW ervoor wil bieden”, is dat ook wel zo praktisch. De instellingen en de studenten kunnen dan bovendien bezien welke aanvullende prijs zij zouden kunnen opbrengen voor preciezer maatwerk.
Niet in dure spitstreinen?
”Het is aan de vervoerders om hun creativiteit te laten spreken. Alleen op die manier kunnen zij de studenten als belangrijke klant behouden,” noteert het ISO puntig. De studentenorganisatie komt in dit verband zelf met suggesties, om de gesprekken open te breken. “OV-bedrijven zouden samen met HO-instellingen kunnen kijken of ze minder studenten in de dure spitstreinen kunnen laten reizen,” zegt men als voorbeeld van de concreet op te pakken ‘opties’.
Om uit de perikelen rond het leenstelsel te komen en aan voldoende geld voor investeringen al in deze kabinetsperiode te komen, zou de minister toch al tot een verschuiving van middelen van ‘het reisproduct’ naar het primair proces moeten komen. Het is daarom significant dat vanuit de studenten nu klinkt dat -hoewel volgens hen “het huidige reisproduct het juiste is” – het ook duidelijk is, dat er “opties” zullen moeten komen, wil het “tijd worden dat de vervoerders en OCW in beweging komen.”
En die tijd dringt inmiddels nadat er sinds het regeerakkoord veel tijd verloren is gegaan. “Door deze keer op tijd stappen te ondernemen kunnen belangen van zowel studenten, als vervoerders en OCW verdedigd worden.”
