Van Arnhem naar Slotervaart
Bredée volgt Jan Houben op, die de afgelopen jaren interim-voorzitter was aan deze hogeschool. Ze studeerde geschiedenis aan de Universiteit Utrecht en volgde managementprogramma’s aan de London Business School. In het HBO was zij onder meer actief bij de opbouw van het samenwerkingsverband van de vijf grote educatieve faculteiten, die hun eigen weg en profiel wilden gaan en minder vast wensten te zitten aan de grootste gemene deler van het HPO-collectief.
Meester master
Zo werkten zij samen aan de toonaangevende reeks debatten ‘Meesterschap’. “Ongelooflijk,” noemde een ervaren faculteitsdirecteur de impact daarvan tegen ScienceGuide. Zo werd tijdens Meesterschap 1 een eerste doorbraak mogelijk. “De nieuwe Kamerleden zeiden allemaal dat zij de kwaliteitseis ‘elke meester een master’ in hun hart wel deelden. Dat zou niet vanzelf gaan, maar toch…” Oude rot in de Kamer, SP’er Jasper van Dijk, noemde het debat zonder meer “een historisch moment” voor het leraarschap als thema van het onderwijsbeleid.
De Onderwijsraad nam de langetermijn doelstelling over, verwijzend naar de graad en kwaliteitseis die in andere landen, zoals Finland, gesteld wordt. Ook de VH volgde: hij stelde een target vast over de mastergraad en PhD-niveau’s van alle HBO-docenten en de termijnstelling voor de realisatie daarvan. Enkele dagen voor ‘Meesterschap 2’ stelde de Ministerraad vast dat elke docent in het HBO een mastergraad moest bezitten en dat het aantal doctores ook fors omhoog moet.
Kennisdeling niet alleen in je lokaal
Dat leidde tot een Meesterschap 3 bij de HAN en Titia Bredée, want zo’n optimalisering kan alleen als ook elke docent haar opleiding de habitus en competenties ontwikkeld die horen bij een master en doctor: reflectie, onderzoeksvaardigheden, eigen bijdrage aan inhoudelijke ontwikkeling van de professie, collegiale intervisie, publicaties en research en evaluatie activiteiten. Het debat over kennisdeling door de onderzoektaak van de hogescholen op educatief terrein was daarom meer dan ooit relevant.
Titia Bredeé legde daar in de discussie nog een de nadruk op, “Kennisdeling doe je niet als docent alleen in je lokaal. Delen doe je in groepen, met vakgenoten en mensen van buiten. Ander gebeurt het gewoon niet. Dat is de reden waarom wij als 5 grote faculteiten dit platform hebben ingericht. Meesterschap doen we als HAN met Inholland, Windesheim, HvA en HU samen. Als wij echt kennisdelen, kunnen wij met elkaar zo ongeveer alle praktijkgerichte kennis en onderzoeksthema’s bijeen brengen. Doen we dat, dan leidt die kennisdeling bij elk van ons tot aanzienlijke versterking van de basis waarop we die kennis kunnen delen.”
Deze inzet tot vernieuwing en bereidheid tot actie vanuit de professie en zelfbewuste lerarenopleidingen zelf zal zij nu vanuit de iPabo zelf kunnen gaan ‘trekken’. Die hogeschool ontpopt zich al enige tijd als een extraverte aanjager van het debat over leraarschap en de onderwijsvernieuwing in grootstedelijke omgevingen. Gelet op de spannende locatie van de opleidingen midden in Slotervaart in het kleurrijkste stuk Amsterdam geen verrassing.
