KNAW schrijft geschiedenis

Nieuws | de redactie
4 maart 2015 | Een historisch moment voor de Nederlandse wetenschap. Met de hoogleraar comparatieve mediastudies José van Dijck treedt voor het eerst een vrouw aan als President van de KNAW. “Geestverruiming in het Trippenhuis.”

Die opmerking was de eerste reactie die gegeven werd door één van haar voorgangers, Frits van Oostrom, de laatste geesteswetenschapper die de KNAW voorzat. Met de benoeming van Van Dijck treedt de Akademie hoe dan ook een nieuw tijdperk binnen. Een eerste signaal daarvan kwam onlangs met het aantreden van Mieke Zaanen als de nieuwe directeur van de KNAW. In eens wordt het Trippenhuis nu aangevoerd door twee vrouwen uit de UvA.

Verbonden met de worsteling

José van Dijck was decaan geesteswetenschappen van 2008 tot 2011 in Amsterdam en is daarmee nauw verbonden met de worstelingen die in deze sector van de wetenschap zo hoog op de agenda staan. Zo leverde zij een belangrijke bijdrage aan het rapport ‘Duurzame Geesteswetenschappen van de commissie Nationaal Plan Toekomst Geesteswetenschappen, beter bekend als de commissie-Cohen.

Binnen haar vakgebied en de alfasector werkt Van Dijck aan de interdisciplinaire voorhoede van de ontwikkelingen. Onlangs kreeg zij een NWO-subsidie voor de ontwikkeling en toepassing van big data instrumenten in het mediaonderzoek. Haar project beoogt “het ontwikkelen en testen van een open source instrument voor het zoeken in grote multimediale databases van zowel beeld, geluid als tekst. Dit instrumentarium is bedoeld voor mediaprofessionals, o.a. journalisten, producenten en redacteuren die audiovisuele bestanden willen hergebruiken voor het genereren van nieuwe producties.”

Vanuit haar rol als onderzoeker en hoogleraar heeft zij zich sterk bezig gehouden met de ontwikkeling van de universiteit van de toekomst. Bij haar vertrek als decaan hield zij in 2011 een bijzonder interessante rede ter gelegenheid van de opening van het academisch jaar. In tijden van zowel de HO-strategie als ook de wetenschapsvisie van het kabinet is dat betoog nu weer volstrekt actueel.

“De taak van een universiteit is niet om continu te peilen wat studenten vinden of voelen over het onderwijs; de taak van een universiteit is om studenten te leren wat algoritmes zijn en hoe ze werken, wat cognitieve emoties zijn en hoe ze werken, en hoe een samenleving werkt waarin gevoelens met behulp van algoritmes gemeten worden. Alleen een gevoelige snaar raken is dus niet genoeg. We moeten studenten in hun hart raken en hun hersens in beweging brengen.”

U leest van Dijck’s betoog hier.


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK