Van Hannover naar Göttingen
In april van dit jaar was Detlef Lohse nog één van de sprekers bij de door Platform Bèta Techniek en ScienceGuide georganiseerde Wissenstag op de jaarlijkse Hannover Messe. Daar sprak hij over zijn vermaarde onderzoek naar hoe vloeistofdruppels reageren als ze op verschillende oppervlakken terecht komen. Zijn onderzoek wordt onder meer ingezet bij het ontwikkelen van zeer nauwkeurige printers, maar is tegelijkertijd zeer fundamenteel.
Samenwerking gehonoreerd
Tijdens de 66e jaarvergadering van het ‘Max-Planck-Gesellschaft’ in Berlijn is professor dr. Lohse van de UTwente nu tot extern wetenschappelijk lid van het Max-Planck-Instituut voor Dynamica en Zelforganisatie (MPIDS) in Göttingen benoemd. Daarmee honoreert het MPIDS de langdurige intensieve samenwerking tussen de internationaal gerenommeerde natuurkundige en de afdelingen van het instituut.
“Wij zijn verheugd, met Detlef Lohse een uitstekend wetenschapper in ons instituut te mogen begroeten”, onderstreept Eberhard Bodenschatz. Zo ontving stromingswetenschapper Lohse in 2012 de George K. Batchelor Prize, die om de vier jaar wordt uitgereikt en als Nobelprijs in de hydrodynamica geldt. Bovendien is Lohse houder van de Spinoza-prijs, het Nederlandse equivalent van de Duitse Leibnitz-prijs.
Turbulente stromingen
Detlef Lohse is sinds 1998 professor in de vloeistoffysica aan de Universiteit Twente in Enschede in Nederland. Zijn onderzoeksgebieden zijn nauw met het MPIDS verweven, met name met de afdeling Hydrodynamica, Structuurvorming en Biocomplexiteit, die door prof. dr. Eberhard Bodenschatz in zijn hoedanigheid van directeur wordt geleid.
Terwijl de groep rondom prof. Bodenschatz de turbulentie van hele wolken experimenteel onderzoekt in het Göttingen Turbulence Facility, levert prof. Lohses afdeling voor een aantal van deze experimenten de theoretische grondslagen. Zo voeren Lohse en zijn medewerkers experimenten uit met betrekking tot stromingen tussen roterende cilinders. De experimenten in Twente en Goettingen leidden tot het inzicht dat de turbulente stromingen in de systemen bij zeer hevige wervelingen natuurkundig sterk op elkaar lijken.
