Kan Radboud Hermans houden?

Nieuws | de redactie
2 november 2015 | De politieke val van Loek Hermans, de minister van OCW die de BaMa-structuur doorvoerde, heeft nog allerlei raakvlakken aan het hoger onderwijs van 2015. Er is er een met Jet Bussemaker. Er is er een met toezicht op het WO. En er is er een met het HO-beleid van zijn partij, de VVD.

In zekere zin is het opstappen van Hermans als de liberale fractieleider in de Senaat de late wraak van Jet Bussemaker. Zij was de staatssecretaris van VWS die geconfronteerd werd met enorme financiële en bestuurlijke perikelen na de invoering van het nieuwe zorgstelsel. Als PvdA-staatssecretaris in het kabinet-Balkenende kreeg zij onder meer de ondergang van Meavita voor haar kiezen. Vanuit VWS moest men alle zeilen bijzetten om een volledige instorting van de zorg in de Haagse regio te voorkomen. Bussemaker moest financieel en bestuurlijk grote gaten helpen dichten en rommel opruimen.

De liberale politicus en bestuurder werd als eerst verantwoordelijke voor Meavita nauwelijks geraakt door de narigheid waar Bussemaker ook politiek zwaar weer door kreeg. Dat nu na jaren deze zaak Hermans alsnog de kop kost, is dan ook opmerkelijk en zal in de Hoftoren met een grimmig gevoel van ‘beter laat dan nooit’ genoteerd zijn. Het is geen toeval, dat Bussemaker nog onlangs de VVD in de Tweede Kamer voorhield dat zij destijds Meavita van de ondergang wist te redden.

In het Kamerdebat over de grote problemen bij ROC Leiden hield Bussemaker onlangs de Kamer voor, dat haar trackrecord op VWS in de Meavita-zaak voor zichzelf sprak. “Ik moet tot mijn spijt zeggen dat ik in mijn recente werkzame leven te vaak, veel te vaak naar mijn zin, met forse misstanden te maken heb gehad. Dat begon in mijn periode als Staatssecretaris van VWS, toen de ellende met Meavita speelde. Ik wil hier gezegd hebben dat ik niet terugdeins voor faillissement. Ik ben degene geweest die Meavita failliet heeft laten gaan. Daarmee ben ik verantwoordelijk voor het grootste faillissement in de semipublieke sector van de afgelopen tien jaar.”

Radboud en Rutte

Wat betreft het toezicht is het vertrek van Hermans ook pikant. Als hij bij een zo belangrijke toezichtfunctie in de zorg zo veel steken liet vallen, komt als vanzelf de vraag op tafel of hij in andere rollen in het toezicht nog voldoende op geloofwaardigheid kan buiten. Daarbij richt zich de blik direct op zijn rol als voorzitter van de stichting die de rol van Raad van Toezicht vervult bij de Radboud Universiteit. Acht minister Bussemaker de man die haar als staatssecretaris zoveel sores leverde handhaafbaar in het WO? Geldt dit ook voor de VSNU? Durven zij beide een eventuele negatieve conclusie daarover aan het bevoegd gezag van de universiteit te melden, die als bijzondere instelling in deze een grote mate van autonomie bezit?

Met het vertrek van Hermans verliest de VVD een HO-kenner in de Senaatsfractie. Er is wel een alternatief voorhanden. LUMC-hoogleraar en oud-AWT-voorzitter Jan Anthonie Bruijn is een minstens zo groot expert. Bovendien schrijft voor der derde keer op rij het verkiezingsprogramma voor Mark Rutte en zijn partij. Gelet op de minderheidspositie van Rutte en zijn coalitie in de Senaat zou een rol van Bruijn als nieuwe fractieleider van de VVD niet ondenkbaar of onverstandig zijn. Hij heeft een groot vermogen anderen dan geestverwanten voor zich te winnen en hun vertrouwen te genieten. De premier leunt sowieso steeds en graag op hem.


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK