Antwoorden vinden op Zika
“We werden in december van vorig jaar al benaderd door de afdeling Viroscience van het Erasmus MC of wij verloskunde studenten hadden die ze konden betrekken bij hun onderzoek. Dat was nog voordat Zika bij het grote publiek bekend raakte,” vertelt Hanneke Torij. Het was een ongelukkig moment in het jaar om studenten in het onderzoek te laten participeren, maar het sterkte Torij wel in de gedachte dat het onderwerp op de agenda moest.
Enkele maanden later was Zika opeens groot nieuws en dus besloot Torij met haar lectoraat een symposium te organiseren om studenten, docenten, zorgverleners en onderzoekers handvatten te bieden hoe om te gaan met zwangere vrouwen die in dit kader met vragen komen. “Er zijn juist voor verloskundige zorgverleners heel veel vragen nu. Mensen die bijvoorbeeld op vakantie naar Curaçao gaan of net zijn geweest.”
Hoewel nog veel onbekend is over het virus hebben virologen en andere professionals die met het onderwerp bezig zijn al wel een algoritme opgesteld waarin duidelijk wordt wat je als zorgverlener moet doen. Voor Hogeschool Rotterdam was het een uitdaging om op zo’n korte termijn een symposium te organiseren, maar de animo was groot. “We hebben ruim 230 aanmeldingen gekregen en uiteindelijk de mogelijkheid om in te schrijven stop gezet, omdat de zaal vol was.”
“Wat zo mooi is aan dat soort bijeenkomsten is dat mensen uit hele verschillende disciplines elkaar vinden. Dat is ook belangrijk voor studenten. Dat ze zien wat de meerwaarde is van samenwerking met andere disciplines en dat je met elkaar meer weet dan de som der delen. Opeens zitten virologen, fertiliteitsartsen en verloskundige zorgverleners met elkaar aan tafel.”
Dankzij het goede netwerk dat we hebben zowel binnen de hogeschool zelf als in het Erasmus MC én in de praktijk, kunnen we kennis snel bij elkaar brengen en uitwisselen. Dat is overigens geen eenrichtingsverkeer: voor virologen is het net zo belangrijk om te weten welke vragen er in de praktijk leven als dat het voor verloskundigen belangrijk is om te weten wat ze wel en niet kunnen zeggen tegen een zwangere. Torij hoopt dat deze bijeenkomst nu ook studenten zal inspireren om in dit onderwerp onderzoek te gaan doen. “Vanuit mijn lectoraat is door studenten een zogenaamde ‘Studentenraad Onderzoek’ opgericht met studenten die zich speciaal richten op onderzoeksvraagstukken. Zij geven ons advies over hoe we studenten kunnen betrekken bij onderzoek, welke thema’s voor onderzoek zij zien in de praktijk en ze organiseren bijvoorbeeld ook bijeenkomsten voor en door studenten over onderzoek. Je moet bedenken dat onze verloskunde studenten de helft van hun opleidingstijd stage aan het lopen zijn. Ze zien dus veel in de praktijk; niet alleen met betrekking tot onderzoeksthema’s, maar bijvoorbeeld ook waar een praktijk tegenaan loopt wanneer ze meedoen aan onze onderzoeksprojecten. ”
Torij: “We hebben aan hen gevraagd of zij ons konden adviseren over hoe we studenten zouden kunnen betrekken bij Zika onderzoek. Zij kwamen met het idee om een bijeenkomst voor studenten te organiseren over Zika. En wij hebben dat wat breder getrokken en vervolgens gedaan.”
Dat de oproep van het Erasmus MC nu niet direct leidde tot deelnemende studenten in het onderzoek heeft volgens Torij vooral te maken met de timing die niet goed uitkwam in het curriculum van de studenten. “Maar dat is altijd een spanningsveld; de looptijd en planning van een onderzoek versus de planning in de curricula. Het is steeds een mooie uitdaging om dan toch zowel het onderzoek uit te voeren als studenten te betrekken en het is altijd erg leuk als dat weer lukt!’ ”
Aankomend september beginnen wel weer projecten waaraan studenten een bijdrage gaan leveren. “We hebben de minor beyond borders bij onze hogeschool die heel internationaal georiënteerd is en waar ongelijkheid en verschillen in gezondheid (‘health inequalities’) centraal staan. Daar zal Zika en de gevolgen bij zwangerschappen zeker een rol krijgen.”
Torij speelt met het lectoraat Verloskunde en Geboortezorg vaker op een zelfde manier in op de praktijk voorkomende vraagstukken in. “Laatst hadden we ook een bijeenkomst over arbeidsgerelateerde risicofactoren tijdens de zwangerschap vanuit het Regionaal Consortium Zwangerschap & Geboorte Zuidwest Nederland, waar mijn lectoraat aan verbonden is. Dan zitten verloskundigen opeens in de zaal met verzekeringsartsen, arbeidsdeskundigen en ministerie van sociale zaken. Die dynamiek tussen verschillende professies, dat beroepsoverstijgende en het in die context uitwisselen van kennis, dat is volgens mij heel waardevol, juist ook voor studenten.”
