Ketens van kennis

Nieuws | de redactie
22 maart 2016 | Hoe kun je in ketens en ecosystemen van bedrijven en organisaties de informatie en kennisdeling optimaal maken? Een nieuw lectoraat bij Fontys gaat hier praktijkonderzoek naar doen, want “tot voor kort nuttige organisaties zullen wegvallen dan wel sterk in belang verminderen.”

Rond dit thema start Fontys Hogeschool Financieel Management een nieuw lectoraat op het gebied van informatiemanagement en control in een ketenomgeving. Lector dr. René Matthijsse RE kan daarin bijdragen aan de verdere professionalisering op het gebied van innoverende digitalisering en keteninformatisering in Nederland.

Invalshoek van het lectoraal onderzoek is het besef, dat zich momenteel turbulente veranderingen voltrekken in economie en samenleving. Veel organisaties in bedrijfsleven en overheid hebben hierdoor te maken met een economische en sociale omgeving die continu aan het veranderen is. Samenwerking met andere organisaties en een doorbreking van bestaande patronen zijn in het huidige tijdsgewricht onvermijdelijk geworden. Maar het is ook een gegeven dat organisaties niet altijd even goed zijn toegerust om zich doorlopend aan die veranderingen aan te passen.

Geheel meer dan som der delen

‘Verdiencapaciteit’ zit tegenwoordig juist tussen de bedrijfskolommen en in nieuwe vormen van samenwerking. Organisaties maken steeds vaker deel uit van een netwerk, een ecosysteem met andere organisaties. Zij werken in toenemende mate samen op basis van informatie-uitwisseling, maken gebruik van digitalisering en functioneren (bestuurlijk en operationeel) in samenwerkingsverbanden. Zij zijn met elkaar verbonden via informatieketens en hebben met elkaar verenigbare doelen. Door deze samenwerking en communicatie wordt het geheel meer dan de som der delen.

Keteninformatisering betreft vooral het structureren en automatiseren van de communicatie die nodig is om de gegevens aan elkaar beschikbaar te stellen waarover samenwerkende deelnemers moeten kunnen beschikken. Waar organisaties met elkaar samenwerken, maken zij feitelijk deel uit van een complex en organisatie-overstijgende informatie-omgeving. In tegenstelling tot de klassieke automatisering, waarbij de toepassingen voornamelijk gericht zijn op interne problemen, richt keteninformatisering zich voornamelijk op communicatie tussen organisaties binnen een ketenomgeving. Hiermee kunnen informatievraagstukken in bedrijfsleven en publieke sector opgelost worden, die met strategische of organisatorische maatregelen tot dusver onoplosbaar bleken te zijn.

Steeds meer digitaal

Digitale connectie biedt veel potentieel voor organisaties in de publieke en private sector, omdat tegemoet kan worden gekomen aan de wens van de organisaties en afnemers zelf om te bepalen wat, wanneer en tegen welke condities informatie wordt geconsumeerd. Hierdoor ontstaan grote verschuivingen in de rollen van organisaties en wijzigingen in de traditionele bedrijfskolommen en distributierelaties. Tot voor kort nuttige organisaties zullen wegvallen dan wel sterk in belang verminderen.

Deze toename van digitalisering, co-creatie en gegevensuitwisseling leidt tot steeds meer eenwording van bedrijfsprocessen tussen de deelnemende organisaties en hun belangrijkste betrokkenen, ieder met behoud van hun eigen identiteit. Bijvoorbeeld de grootschalige uitwisseling van financiële gegevens tussen gemeenten en landelijke uitvoeringsorganisaties is een actueel vraagstuk.

Dit betekent niet alleen dat de communicatie in het netwerk verandert, maar vooral ook dat er meer informatie beschikbaar komt (big data), dat informatie sneller verwerkt kan worden (fast-close) en dat er sneller betere analyses gemaakt kunnen worden (business intelligence). Maar de explosie aan data betekent ook dat organisaties zich moeten afvragen wat ze nu eigenlijk willen meten en weten. De waarde van informatie houdt immers verband met de beoogde innovatie. De control functie wordt steeds belangrijker maar ook complexer. 

Risico in ketens

In de praktijk blijken visie en leiderschap absoluut noodzakelijk. De aansturing en het risicomanagement in een netwerk zijn een gezamenlijke verantwoordelijkheid van de ketenpartners. Vaak wordt een keten echter niet als één geheel bestuurd en beheerst maar per afzonderlijke schakel. Voor zover een keten wél als geheel wordt bestuurd, ontbreekt meestal een evaluatie op basis van onafhankelijke toetsen.

Door het uitvoeren van praktijkgerichte onderzoeksprojecten wordt een bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van het vakgebied. Het lectoraat doet onderzoek naar de wijze waarop organisaties hun bedrijfsprocessen en de daarbij behorende informatievoorziening inrichten. De onderzoeksprojecten richten zich met name op de vraag hoe samenwerkende organisaties profijt kunnen hebben van een optimalisatie van (geïntegreerd) informatie- en procesmanagement.


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK