Nanoantenne kan toch aan en uit

Nieuws | de redactie
11 maart 2016 | Onderzoekers van FOM-instituten AMOLF en DIFFER zijn er in geslaagd de antennewerking van metalen nanodeeltjes aan en uit te schakelen. Nanoantennes zijn gevoelige ontvangers en versterkers van licht wat ze zeer geschikt maakt om te gebruiken in medische sensoren en zonnecellen.

In Physical Review Letters beschrijft Jaime Gomez-Rivas van de onderzoeksgroep die samenwerkte met Philips Light hoe ze de nanoantennes tijdens gebruik af kunnen stemmen op optimale ontvangst en minimale verspilling van licht. Zij gebruiken hiervoor nauwkeurig afgestemde lichtgolven.

Metalen nanodeeltjes van miljardste meters groot reageren bijzonder sterk op licht. De onderzoeksgroep van Jaime Gomez-Rivas (AMOLF, DIFFER en TU/e) specialiseert zich in zulke nanofotonica, waar verrassende effecten mogelijk zijn. De elektronen aan het metaaloppervlak bewegen mee met licht in de omgeving. Zo kunnen metalen nanodeeltjes als een antenne licht ontvangen en verzenden.

Gebruikt in witte ledlampen

In de publicatie beschrijft het team hoe een rooster van metalen piramides van tientallen nanometers groot de lichtopbrengst van omringende fluorescerende moleculen beïnvloedt. Fluorescerende moleculen absorberen licht van de ene golflengte en zenden dat uit op een andere golflengte. Ze worden bijvoorbeeld gebruikt om witte ledlampen te ontwikkelen.

Als de moleculen tijdens het uitzenden van licht worden versterkt door metalen nanoantennes is in bepaalde richtingen een hogere lichtopbrengst mogelijk. Tegelijkertijd zijn zulke nanoantennes zo gevoelig, dat ze ook het licht opslurpen dat de fluorescerende moleculen van energie moet voorzien. Daarbij gaat tot vijftig procent van de aangevoerde energie verloren.

Toch ‘aan’ of ‘uit’

De antennewerking van nanodeeltjes leek lange tijd een intrinsieke eigenschap die niet ‘aan’ of ‘uit’ kan staan. Promovendus Giuseppe Pirruccio (AMOLF en UNAM) kreeg het toch voor elkaar de antennewerking te dimmen, door de aangevoerde lichtgolven te splitsen. Als de top van de ene lichtgolf samenvalt met het dal van de andere, vallen de nanoantennes stil terwijl de fluorescerende moleculen in hun omgeving nog wél energie opnemen.

 “De fluorescerende moleculen hebben even nodig om het aangevoerde licht om te zetten en weer uit te zenden.”, zegt mede-onderzoeker Mohammad Ramezani: “Via deze opstelling kun je de storende nanoantennes uitzetten terwijl je energie aanvoert, om ze weer in te schakelen als ze het uitgezonden licht kunnen versterken”.


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK