Alles behalve de Oscar voor HR-student

Nieuws | de redactie
25 april 2006 | Bero Beyer won bijna alles, ook de Spirit Award in Hollywood aan de vooravond van de Oscars. Niet Capote, zelfs Brokeback Mountain won niet, maar de film van de oud-student audiovisuele vormgeving van de Hogeschool Rotterdam en zijn collega Hany Abu-Assad, Paradise Now.

Maar na de Golden Globe die zij ook nog wonnen kregen ze de Oscar toch niet. “Het was ook wel heel ballsy geweest van ‘the academy’ om helemaal voor deze film te gaan. We hadden nooit gedacht dat een Arabischtalige film over twee zelfmoordterroristen bekeken zou worden en kritieken zou krijgen in Amerika.”

Beyer vertelde Sabine Schipper van het hogeschoolblad ‘Profielen’ in kleurrijke bewoordingen over de ongekend complexe omstandigheden waarin hij met zijn crew de film moest maken. “We hadden al twee films gemaakt in die buurt [van Nablus], maar zo’n film als deze onder deze omstandigheden draaien, dat had nog nooit iemand gedaan. Je moest met heel veel mensen praten. Het Israëlische leger moest toestemming verlenen, maar ook alle plaatselijke en versplinterde autoriteitjes, milities en noem maar op. We zaten in 2004, vlak na de moord op Hamas-leider Yassin, de spanningen liepen enorm hoog op. We wisten dat we afgerekend zouden worden op de authenticiteit en dat we het daarom op de plek zelf moesten doen. Maar op een gegeven moment was het niet meer verantwoord en kwam het zo dichtbij dat we eigenlijk halsoverkop zijn weggegaan.”

De impact van het wereldwijd succes sinds de première in Berlijn in februari 2005 is dan ook bijna slopend voor de oud-student van de HR. Tegelijkertijd zijn de kansen voor de Rotterdamse filmer nu ongekend. Allerlei projecten, uitdagende thema’s alom worden hem voorgelegd: “Hany gaat twee films maken in de USA en ik ben met vier projecten tegelijk bezig. Dat het volgende project net zoiets edgy moet zijn als zelfmoordterroristen,  dat is logisch. Geen romantische komedies voor deze jongen! Ik heb meerdere dingen in mijn hoofd die ik zou willen uitwerken, bijvoorbeeld iets over de sloppenwijken in Brazilië. Of over de cartoonkwestie, dat heeft me zo zitten jeuken. Daar moet toch wat mee te doen zijn.”

Zijn stijl blijft hij dan ook trouw. Hij wil denken en kijken fundamenteel aanpakken. Daarbij geen vanzelfsprekendheden of open deuren illustreren, ook niet over geladen thema’s: “Wij wilden met deze film proberen om juist van de abstractie af te komen. Het zijn ménsen, daar begint het mee. En pas dan kan je misschien wat bereiken. Het spijtige is dat de meeste mensen die de petitie [in ‘Hollywood’] tegen de nominatie van Paradise Now ondertekenden de film niet eens gezien hebben. Wat niemand die de film heeft bekeken, zegt achteraf: Dit was eenzijdige propaganda.”




«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK