Rembrandt & Leiden
Rembrandt is een schilder van mensen, niet van landschappen. Dat is het beeld dat meteen na Rembrandts leven ontstond en dat tot in onze tijd vrij onveranderd heeft standgehouden. Genieten schilderijen als de Nachtwacht, het Joodse Bruidje of zelfs Rembrandts zelfportretten mondiale bekendheid, zo zullen slechts weinigen een specifiek landschap weten te noemen. Dat beeld is aan herziening toe.
In Stedelijk Museum De Lakenhal wordt voor het eerst ruim aandacht besteed aan dit aspect van Rembrandts oeuvre.
Pas tegen 1640 begon Rembrandt landschappen te maken om er ruim tien jaar later even onverwacht mee op te houden als hij eraan begonnen was. Mede daardoor is het aantal landschappen binnen Rembrandts totale oeuvre beperkt gebleven. Rembrandt toont in zowel zijn geschilderde landschappen als zijn etsen en tekeningen een grote gevarieerdheid; zij bevestigen opnieuw de reputatie van Rembrandt als de meester van het licht in al zijn dramatiek. De zeldzame geschilderde landschappen die bewaard zijn gebleven (8 in totaal) zijn samen met een selectie van zijn fascinerende tekeningen en etsen in De Lakenhal te zien .
In de serie lezingen in relatie tot de tentoonstelling komen diverse aspecten van Rembrandts landschappen aan bod. Maar ook de verschillende theoretische beschouwingen van het landschap en de natuur in Rembrandts tijd worden besproken, evenals de veranderingen in het Nederlandse landschap zelf in de zeventiende eeuw. In de film Hollands licht wordt de mythe van het typische Hollandse licht, beroemd geworden door de schilderkunst, opnieuw belicht. De serie wordt weer afgesloten door een bezoek aan de tentoonstelling voorafgegaan door een korte inleiding. Klik hier voor het programma.
