‘Geloven is iets tussen jou en Allah’

Discussie

Miriam, een jonge bewuste moslima die voor de Koran én de hoofddoek heeft gekozen, gooit als discussieleider meteen de knuppel in het hoenderhok. Ze chargeert  om de – vooral allochtone – deelnemers uit de tent te lokken. Doen de vastende moslims tijdens de Ramadan niet een beetje schijnheilig? Elf maanden lang dingen doen die eigenlijk niet mogen en je dan één maand wel aan de regels houden? “De Ramadan biedt je de kans opnieuw te beginnen. Misschien maak je na de vastenmaand wel de keuze om geen gekke dingen meer te doen”, reageert een meisje dat een hoofddoek draagt. Een andere moslima, die geen hoofddoek draagt, zegt: “Dat bepaalt God. Dat kunnen wij niet zelf zeggen. Ik kies ervoor om geen hoofddoek te dragen. Worden ouders ervoor gestraft als hun kinderen niet volgens de Koran leven?”

Cultuur

Moslims in Nederland moeten rekening houden met de invloed van de Nederlandse cultuur, wordt dan gezegd. Dat blijkt een gevoelig punt te zijn. Het punt waarop twee generaties kunnen botsen: immers, ouders van allochtone moslims zijn vaak in Marokko of Turkije opgegroeid en beleven daardoor hun geloof anders dan kinderen die in Nederland opgroeien. Voor sommige studenten een reden om te zeggen dat je als ouders je kinderen een basis in het geloof moet meegeven, maar je ze verder zelf alles moet laten uitzoeken. Daar is een aanwezige moeder het mee eens. “Ik zie cultuur als een verrijking”, vertelt ze. Zeg je kinderen niet voortdurend wat ze moeten en niet mogen, maar geef aan wat je van ze verwacht, wat je graag wilt. “Laat ze zelf de keus maken. Ben open en eerlijk. De Islam is respect. Jammer genoeg verbieden ouders hun kinderen voortdurend zaken die ze vervolgens zelf stiekem wel doen.” Sommige studenten gaan mee in die redenering. Allah daagt de gelovigen uit zelf op onderzoek te gaan, dat is de boodschap van de Koran. Maar een andere studente denkt dat de nieuwe generatie Nederlandse moslimouders hun kinderen misschien wel weer strenger Islamitisch gaat opvoeden. “Als je hier geboren bent, heb je denk ik meer kennis van de Islam dan onze ouders. Ik geloof dus dat wij onze kinderen minder cultuur en meer religie gaan meegeven.”

Belemmering

Belemmert de Westerse cultuur een religie als de Islam niet, daagt de discussieleider opnieuw uit. “Natuurlijk”, reageert een student. “Cultuur is ook een levensbeschouwing. Die hoeft niet altijd overeen te komen met de religie. Maar het gaat er niet om dat de ene de andere overwint.” Miriam denkt dat de cultuur wel degelijk belemmerend kan werken. Neem de ongelijke behandeling van jongens en meisjes in menig Marokkaans gezin. In de Koran staat dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. “Maar thuis moet ik om 7 uur thuis zijn en mijn jongere broertje niet.” Een Marokkaanse student vindt dat je uit de cultuur die zaken moet halen waarvan je denkt dat ze goed zijn. “Ik weet ook dat er in de Marokkaanse cultuur zaken niet deugen, zoals het machogedrag. Ik voel me met sommige aspecten beter thuis in de Nederlandse cultuur.”

Wie wordt afgerekend

Camiel Wolfs en Alex Rutten, docent respectievelijk studentendecaan aan Hogeschool Zuyd, geven de discussie een andere wending. Wolfs: “Word ook ik afgerekend door Allah als ik dood ga? Ik ben toch niet door en door slecht?” “Iemand die niet gelooft, kan toch ook een fantastisch mens zijn”, zegt Rutten. De Islam blijkt dan toleranter te zijn dan de media soms doen geloven. Miriam: “Dat is een zaak tussen de mens en God. Wij moeten respect hebben voor mensen en mogen niet zeggen jij bent slecht.” We moeten allemaal ophouden te denken in beter en slechter, vindt Selami Coskun, die aan het begin van de viering een vers uit de Koran heeft voorgedragen. “Want anders blijven we oorlogen houden.” Onzin, roept een aanwezige vader. “De oorlogen zijn er niet vanwege het geloof maar omdat Bush olie wil.” “Respect voor iedereen”, mengt de moeder zich weer in de discussie. “Respect betekent niet dat je niks mag zeggen. Durf te vragen waarom, ook aan je ouders. Onderzoek wat je zelf belangrijk vindt.”


Geloven?

Een vierdejaars MER- student – autochtoon – heeft de discussie zwijgend gevolgd. Dan mengt hij zich er in. “Is het niet gevaarlijk als je dingen zegt die in een boek staan van een God die je nooit gezien hebt? Bijvoorbeeld dat vrouwen hun gelaat moeten bedekken? Moeten jullie niet discussiëren over de regels?”

Miriam, de discussieleider, vindt van niet. Je kiest ervoor om moslim te zijn en dan neem je aan wat er in de Koran staat. Een moslim student vindt dat het Westen selectief verzen uit de Koran aanhaalt. Inderdaad beschrijft de Koran dat vrouwen hun hele lichaam moeten bedenken. “In het vers daarvoor wordt echter ook de man erop aangesproken zich te bedekken. Niet alleen bedoeld om met kleding te bedekken, maar om zijn hele houding.”

Twee minuten voor zeven. Zonsondergang die dag. Moslims mogen de vasten doorbreken met de Iftar. Ook dat staat in de Koran.

Bron: Frank Coenen/ HS Zuyd