Hoe mobiliseren we de free riders?

Samenvattend stelt Koelewijn in zijn rede het volgende:

“In het kader van toezicht op pensioenfondsen zijn er naar mijn mening twee problemen. Het eerste is dat er nog geen adequaat mechanisme is dat de invloed van de deelnemers – en dan in het bijzonder dat van de slapers en de uitkeringsgenieters – reguleert. De figuur van de professional die belast is met de behartiging van de belangen van deze categorie, zou daarvoor een oplossing zijn. Voorts zou het aanbeveling verdienen om bij pensioenfondsen een toezichthoudend orgaan in te voeren dat bevoegdheden heeft die vergelijkbaar zijn met die van een raad van commissarissen. Dit zou kunnen in de vorm van een raad van commissarissen, maar een one tier board zou eveneens een oplossing kunnen zijn. Daarnaast zou het aanbeveling verdienen een vorm van bestuurdersaansprakelijkheid in te voeren. Dat zal een disciplinerende werking hebben.

Het tweede probleem is dat de rechthebbende moeilijk bij de uitoefening van governance betrokken kan worden. Men heeft geen interesse in de problematiek, er is weinig deskundigheid en men neigt naar verkeerde keuzes. Deze bevindingen pleiten eveneens voor de figuur van de externe deskundige die namens de rechthebbenden bestuurlijke verantwoordelijkheid draagt.

Een laatste opmerking nog. Door de toenemende onzekerheid over aard en hoogte van de uitkeringen wordt adequate informatievoorziening aan de rechthebbenden van het grootste belang. Zoals de wetgeving zich nu lijkt te ontwikkelen, neemt het belang van een adequate zorgplicht van de fondsen jegens alle deelnemers sterk toe. In het publieke debat zou deze vorm van zorgplicht, en de bijbehorende verantwoordelijkheden van de verschillende toezichthouders, hoger op de agenda moeten komen”.

U leest hier de eerste openbare les van Jaap Koelewijn

Hier vindt u de persoonlijke pagina van Jaap Koelewijn