Hoe wordt een stad een creative city?
Ze laat zien dat het op de eerste plaats een nieuwe visie op Rotterdam was, die de ontwikkeling van de stad in deze periode heeft gestimuleerd. Van Ulzen promoveert op vrijdag 2 februari aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Over de vraag wat de belangrijkste veranderingen zijn geweest in het stedelijke en culturele klimaat van Rotterdam tussen 1970 en 2000, en wanneer die hebben plaatsgevonden, lopen de meningen uiteen. Volgens Patricia van Ulzen heeft vooral het ontstaan van een nieuwe visie op Rotterdam de ontwikkeling van de stad in deze periode gestimuleerd. Was Rotterdam in 1970 nog een stad met een identiteitscrisis, die niet groot maar klein wilde zijn, en gezellig in plaats van zakelijk, rond 2000 presenteerde de stad zich als de meest grootstedelijke van alle Nederlandse steden. Kunstenaars en andere culturele experts een groep die tegenwoordig wordt aangeduid als de creatieve klasse waren de eersten die deze grootstedelijke visie ontwikkelden. Zo verrichtten zij het voorwerk voor het Nieuwe Rotterdam dat vanaf het einde van de jaren tachtig concreet vorm kreeg.
In het geïllustreerde proefschrift geeft Patricia van Ulzen niet alleen een historisch overzicht van de contemporaine culturele geschiedenis van Rotterdam, maar ook een uitgebreide analyse van het beeld van de stad, zoals dat oprijst uit allerlei materiaal, waaronder tv-reclames en films. Ze toont aan hoe een groep van Rotterdamse architecten, vormgevers, kunstenaars, cultuurspecialisten, en horeca- en culturele ondernemers zich vanaf de jaren zeventig verzetten om van Rotterdam een kleinschalige stad te maken. Daarbij grepen zij terug op de grootstedelijke aspiraties van Rotterdam in de negentiende eeuw, het interbellum en de wederopbouwperiode.
Meest Gelezen
Alleen bèta’s tegen Erkennen en Waarderen
VVD en CDA willen weer terug naar prestatiebekostiging in het hoger onderwijs
Valoriseren door een snelweg te blokkeren
“De universiteiten in Nederland zijn op de rug gaan liggen voor Big Tech”
‘Debat over internationalisering meer vanuit emotie dan feiten gevoerd’
