ScienceGuide staat voor verdieping. Dit is het platform waar de actualiteit en achtergrond elkaar ontmoeten op een inhoudelijke en doordachte wijze. Onder het uitklapteken vind je dus een toelichting, geheugensteun of voetnoot die de redactie of de auteur toevoegt. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat wij in onze artikelen grondig en gedetailleerd in kunnen gaan op belangrijke details, zonder de lezer kwijt te raken.
OESO-bepaling internationale arbeidsinkomsten verbeteren
Nieuws |
de redactie
10 januari 2007 | Welk land mag belasting heffen, als een werknemer zijn arbeid niet verricht in het land waar hij woont? De internationale regelgeving over deze vraag is niet eenduidig. Artikel 15 van het OESO-Modelverdrag, dat de heffingsbevoegdheid probeert te regelen en in veel belastingverdragen is opgenomen, is voor meerdere uitleg vatbaar. In zijn proefschrift 'Inkomsten uit een internationale privaatrechtelijke dienstbetrekking' onderzoekt Frank Pötgens de werking van de bepaling, en geeft hij aanbevelingen om deze te verbeteren.
Hij promoveert op vrijdag 12 januari 2007 aan de EUR. Pötgens brengt de werking, structuur en onderliggende beginselen van de OESO-bepaling in kaart en onderzoekt de moeilijkheden rondom de bepaling. Zo zijn begrippen als “een werkgever” of “salarissen, lonen en andere soortgelijke beloningen” in artikel 15 niet nader gedefinieerd. Voor de uitleg wordt in eerste instantie verwezen naar het nationale recht van de verdragstoepassende staten. Pötgens kijkt daarom naar de uitleg van deze begrippen in een vijftal kernjurisdicties: Nederland, België, Duitsland, VS en het Verenigd Koninkrijk.
Aan de hand van de jurisprudentie, literatuur en beleid van belastingautoriteiten van deze kernjurisdicties inventariseert hij de beloningsvormen die onder artikel 15 ressorteren. Ook geeft hij een aantal afbakeningen ten aanzien van andere verdragsartikelen aan, zoals ontslagvergoedingen (afbakening ten aanzien van het pensioenartikel; artikel 18 OESO-Modelverdrag) en werknemersopties (afbakening ten aanzien van het vermogenswinstartikel; artikel 13 van het OESO-Modelverdrag).
In een aantal gevallen, bijvoorbeeld bij de toerekening van salariscomponenten aan grensoverschrijdende werkzaamheden, speelt het nationale recht geen rol en geven de staten hieraan op autonome wijze een uitleg. De wijze van toerekening blijkt per jurisdictie verschillend. Bij bepaalde uitgestelde beloningsvormen, zoals werknemersopties en ontslagvergoedingen, kan de toerekening tot extra problemen leiden. Pötgens doet concrete voorstellen om artikel 15 van het verdrag te verbeteren.
