ScienceGuide staat voor verdieping. Dit is het platform waar de actualiteit en achtergrond elkaar ontmoeten op een inhoudelijke en doordachte wijze. Onder het uitklapteken vind je dus een toelichting, geheugensteun of voetnoot die de redactie of de auteur toevoegt. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat wij in onze artikelen grondig en gedetailleerd in kunnen gaan op belangrijke details, zonder de lezer kwijt te raken.
Virusuitbraken voor zijn via sensoren
Nieuws |
de redactie
29 januari 2007 | Virussen detecteren en hun concentratie meten, in niet meer dan enkele minuten, wordt mogelijk met een ultragevoelige sensor. Snelle screening in ziekenhuizen of op luchthavens, om uitbraak van bijvoorbeeld SARS vóór te zijn, wordt met de nieuwe sensor mogelijk. Een klein speeksel- of bloedmonster volstaat. Dr. Aurel Ymeti heeft zoiets ontwikkeld samen met dr. Hans Kanger, prof.dr. Jan Greve en prof.dr. Vinod Subramaniam van de Biophysical Engineering groep van de UT. De onderzoekers presenteren hun resultaten in de februari- editie van Nano Letters en trekken nu al de aandacht van onder meer MIT.
De vraag naar een detectiemethode die snel, gevoelig en gemakkelijk in het gebruik is, is actueel in het licht van recente uitbraken van onder meer SARS en het H5N1 vogelpestvirus. Zeker in gebieden die niet kunnen beschikken over geavanceerde laboratoria, is een handheld detector het beste alternatief, maar dit geldt eigenlijk voor alle plaatsen waar ter plekke een snelle screening vereist is. De onderzoekers zijn erin geslaagd een compact prototype te maken door twee technieken te combineren: meting van een interferentiepatroon van licht en antilichaam-antigen herkenning.
Het lichtpatroon dat binnen enkele minuten verschijnt, geeft meteen informatie over de aanwezigheid en concentratie van virussen. De detector heeft daarvoor een aantal verschillende lichtgeleidende kanalen die elk gevoelig zijn gemaakt voor een specifiek virus. Elk kanaal heeft daarvoor een coating van antilichamen die bij het betreffende virus horen. Licht, afkomstig uit een laser, wordt uitgesplitst over de kanalen. Hebben zich virusdeeltjes gehecht aan de antilichamen, dan verandert de gang van het licht. Deze verandering komt tot uiting in het interferentiepatroon: een vingerafdruk van de aanwezige virussen en hun concentratie is het resultaat. Deze methode is extreem gevoelig. Het is zelfs mogelijk om de binding van één enkel virus deeltje te meten.
De onderzoekers stellen in hun publicatie dat de techniek beter geschikt is dan bijvoorbeeld het bestaande Polymerase Chain Reaction (PCR): eenvoudiger in het gebruik, sneller, en toch met een vergelijkbare gevoeligheid. Voordeel is onder meer dat een bloed- of speekselmonster nauwelijks voorbewerkt hoeft te worden voor de meting. Ook is het mogelijk om modules voor verschillende virustypen snel uit te wisselen.
