Trude Maas: ‘Slordige omgang met talent aanpakken’

Trude Maas analyseerde de ontwikkeling van het Innovatieplatform tegen deze achtergrond en zei onder meer: “Het IP had in het begin een beeld van innovatie dat een beetje Spoetnik-achtig was. Het ging meestal over knappe koppen, knappe dingen en zelfs vaak over witte jassen. Gelukkig zie je dat de laatste tijd dat beeld wat verandert. Sociale innovatie en duurzaamheid zijn sterk op de agenda gekomen, gelukkig maar.

Ze moeten alleen geen gescheiden lijnen worden in het innovatiebeleid. We zullen in de hoogontwikkelde, westerse landden immers de innovatie nadrukkelijk op duurzaamheidsaspecten in producten en diensten moeten gaan richten. Daar zit volgens mij een belangrijke toegevoegde waarde. Concurreren op loonkosten, zoals bij het akkoord van Wassenaar nog de strategie was, hebben we allang verloren immers. Het is toch opvallend, dat Finland 30 jaar geleden een andere strategie uitzette en zich ging richten op innovatieve toepassingen in plaats van op een loonkostenwedloop.

Het Innovatieplatform zou daarom er goed aan doen nu meer aandacht te gaan besteden aan de innovatie van businessmodellen zélf, van hoe je duurzame elementen in verdienmodellen kunt integreren bijvoorbeeld. Daar zou ik met name ook de innovatie van de dienstverlening op richten.

Bij de sociale innovatie zou ik de slordigheid waarmee omgegaan wordt met menselijk talent onder de aandacht willen brengen. Het is toch opvallend hoe slordig we vaak zijn daarmee: weinig échte inzet is er nog steeds voor scholing, zeker voor mensen boven de 45; allochtonen hebben duidelijk moeite aan te haken bij de noodzakelijke ontwikkeling van de kenniseconomie en innovatie en je ziet dat initiatieven als in Rotterdam om hen er wel meer bij te betrekken niet goed slagen. Kenniseconomie is alleen wel meer dan een optelsom van patenten en octrooien. De menselijke factor blijkt toch steeds essentieel.

Het hoger onderwijs is op dit punt ook nog niet erg rijk aan initiatieven. Voor de ontwikkeling van levenlangleren en de validering en betrokkenheid van EVC’s in de leerloopbaan op HO-niveau is men niet erg actief bezig. Alleen de Open Universiteit eigenlijk, maar die doet dat natuurlijk ook vanuit haar primaire achtergrond in het wo. Verder zie ik weinig nieuwe impulsen, de instellingen zijn strikt op ‘de jonkies’ gericht: men wil een succesvol college dat overdag gegeven wordt aan de studenten af en toe dan wel eens herhalen in de avond, maar veel meer is het vaak niet.”