Ster schiet door heelal
Normaal gesproken verdwijnen objecten in zwarte gaten, maar het was in 1988 al door Jack Hills aangetoond dat via een dynamisch samenspel tussen twee sterren en een zwart gat, het mogelijk is dat een van de sterren met een grote snelheid wordt weg gekegeld. De andere, niet weggeschoten ster komt hierbij in een nauwe baan rond het zwarte gat terecht.
Met behulp van gedetailleerde berekeningen van de dynamische wisselwerking tussen sterren onderling hebben Alessia Gualandris en Simon Portegies Zwart van de UvA aangetoond dat de HE0437-5439 zo’n weg geschoten ster blijkt te zijn. Twee sterrenhopen ‘in de buurt’ blijken precies te voldoen aan de criteria om een ster als HE0437- 5439 met een dergelijke duizelingwekkende snelheid te kunnen wegschieten. De consequentie hiervan is dat de sterrenhoop een zwart gat moet bevatten dat minstens duizend keer zwaarder is dan de zon.
Lees hun onderzoek hier.
Meest Gelezen
‘Compensatoir toetsen komt kwaliteit hoger onderwijs wél ten goede’
‘Juist bij flexibiliteit heeft student behoefte aan structuur’
Minister: “Verengelsing ondermijnt de toegankelijkheid van universiteiten”
Wet leeruitkomsten: Doorgeschoten individualisering of broodnodige keuzevrijheid?
Kamer zet voorlopig streep door volgende ronde Groeifonds