Studenten reageren op kritiek

LAKS, JOB en LSVb zijn vakbonden en baseren zich dus op de geluiden van scholieren en studenten. Als er meer en meer klachten van scholieren en studenten van steeds meer verschillende scholen en opleidingen binnenkomen, dan moet je daar als vertegenwoordiger iets mee doen: een stijging van het aantal klachten ís een crisis!

Alle binnengekomen gerelateerde klachten van dit schooljaar zijn, samen met de verzamelde klachten uit de noodklok- actieperiode, afgelopen vrijdag in een rapport aangeboden aan de Minister. Dit rapport is vrij te downloaden via onze sites. Verder zouden wij mevrouw Cornelisse graag willen wijzen op de oplossingen die we hierin voor de geconstateerde problemen aandragen. Deze oplossingen worden door ons als ‘grossiers in aanklachten’ besproken met het ministerie, de onderwijsinspectie en met de onderwijsinstellingen.

Mevrouw Cornelisse vraagt ook wat er mis is met zelfstudie. Helemaal niets, zolang het maar in balans is met begeleid onderwijs, en zolang het studenten en scholieren duidelijk is wat zij eigenlijk moeten leren en hoe zij dat moeten aanpakken. En daar wringt nou precies de schoen. Studenten klagen massaal dat ze niet weten wat ze moeten leren en hoe ze dit moeten aanpakken. De binnengekomen klachten, maar ook de rapporten van de Onderwijsinspectie, laten in het beroepsonderwijs een daling van het aantal les- en begeleidingsuren zien. Dat zelfstudie al generaties lang een even grote rol speelt in het onderwijs en de studenten van nu gewoon zeuren, zoals Cornelisse in feite suggereert, is dus niet correct.

Mevrouw Cornelisse lijkt zich met name op het hoger onderwijs te richten, met haar constatering dat zelfstudie de helft van de studietijd uitmaakt. In het VO en MBO is meer les en begeleiding heel gewoon. In het voortgezet onderwijs, waar de overheid nog wel een urennorm hanteert, is juist de invulling van die lessen het grootste kritiekpunt van scholieren. De vreemde conclusie die Cornelisse verbindt aan de aanhoudende klachten over de inhoud van lessen en colleges, namelijk dat het terecht is dat scholen die lessen dan maar gewoon afschaffen, gaat volledig voorbij aan de taak van onderwijsinstellingen. Zij moeten scholieren en studenten leren, motiveren en enthousiasmeren om te leren en hen zo betrekken bij hun leerproces. Natuurlijk hebben scholieren en studenten hun leerproces voor een belangrijk deel in eigen hand. Wij pleiten juist voor het meer betrekken van scholieren en studenten. Het “eigen schuld dikke bult” dat Cornelisse echter predikt, lijkt ons voor scholieren en studenten die nog leerplichtig zijn en nog geen startkwalificatie hebben, toch echt niet van toepassing.

In het hoger onderwijs is er van leerplicht geen sprake. Daar gaat het erom dat studenten onderwijs krijgen waarin ze worden uitgedaagd en geprikkeld. Het is, zelfs voor de beste docenten, vrijwel onmogelijk om een student met drie uurtjes les per week, uit te dagen en een vonk over te brengen. Mevrouw Cornelisse geeft aan dat slechts de helft van het onderwijs uit contacturen bestaat en de rest uit zelfstudie: de werkelijkheid is in menig hoger onderwijsinstelling helaas weerbarstiger: daar ligt de verhouding eerder op 20/80 dan op 50/50.

Tot slot: het gewenste overzicht van acties en stakingen had mevrouw Cornelisse kunnen krijgen door het nieuws te volgen, maar er wordt ook aan gerefereerd in de brandbrief. De stelling dat studenten van nu niet luier of dommer zijn, is een reactie op nieuwsberichten dat studenten van tegenwoordig steeds slechter kunnen rekenen en schrijven. Is er dan sprake van een acute daling van het IQ van de huidige generatie studenten, of is er iets mis met het onderwijs? Wij denken toch echt het laatste.

Louise Elffers (JOB), mede namens LSVb en LAKS