Student is geen toevallige passant

“Hoewel vrijwel alle universiteiten een alumnibureau hebben, worden er structureel te weinig middelen vrijgemaakt en onvoldoende FTE ingezet om aansprekende resultaten te kunnen verwachten. Zo is het aantal hogescholen dat een alumnibureau heeft, op één hand te tellen. Als een hogeschool al iets aan het contact doet, dan is dit vaak een verplicht nummer, opgelegd door de NVAO- kaders.”

Waarom hebben jullie dit boek geschreven?

Kennisinstellingen laten een gouden kans liggen omdat zij het contact met alumni niet op waarde schatten. Wij willen met deze publicatie een tegenwicht bieden aan de sceptici die stellen dat het succesvolle Amerikaanse alumnibeleid hier niet werkt. Het is een vaak gehoord geluid, dat bestuurders een excuus geeft om passief te blijven. Inderdaad, het Amerikaanse model moeten we niet klakkeloos overnemen, maar er liggen in Nederland wel degelijk zeer goede mogelijkheden om een zinnige relatie met alumni op te bouwen. Dit geldt voor alle typen kennisinstellingen en is dus niet enkel voorbehouden aan universiteiten. Het boek geeft beleidsmakers concrete handvatten voor de vraag: ‘hoe het alumnibeleid aan te pakken?’ Een dergelijk boek bestond er nog niet.

Is het echt zo slecht gesteld in Nederland ten aanzien van alumnibeleid?

Het is zondermeer een feit dat Nederlandse kennisinstellingen ondermaats presteren. Hoewel vrijwel alle universiteiten een alumnibureau hebben, worden er structureel te weinig middelen vrijgemaakt en onvoldoende FTE ingezet om aansprekende resultaten te kunnen verwachten. Zo is het aantal hogescholen dat een alumnibureau heeft, op één hand te tellen. Als een hogeschool al iets aan het contact met alumni doet, dan is dit vaak een verplicht nummer, opgelegd door het Nederlands – Vlaams Accreditatie Orgaan.

Een groot aantal kennisinstellingen beschouwt zijn studenten als toevallige passanten en niét als reizigers, met wie zij een band voor het leven zouden kunnen opbouwen. Wij laten in het boek zien hoe een kennisinstelling een belofte aan haar student kan doen, die de kiem bevat voor een band voor het leven. Hiervoor is van de kant van de student wél de houding van een grote studie-inzet vereist; en van de kant van de instelling een voortdurende aandacht voor de wijze waarop de student zich ontwikkelt en waarop deze vorderingen maakt. Zo wordt een studie de ‘reis van de student’ waarin de kiem wordt gelegd voor ‘een band voor het leven’. Maar wat zien wij als de gangbare praktijk in ons land? Studenten ‘snacken’ nog onderwijs als een kroket uit de muur. Wanneer instellingen hun houding in deze veranderen, zal dit meer binding tussen instelling en student bewerkstelligen.

Wat is het belang van alumni voor kennisinstellingen in de toekomst?

Het belang van alumnibeleid verschilt natuurlijk per type onderwijs. In algemene zin kun je echter stellen dat onderwijsinstellingen voor hun overleving de komende decennia steeds sterker afhankelijk zullen worden van de kwaliteit van hun netwerk. Kennisinstellingen zullen zich dus meer moeten omvormen tot extraverte netwerkende organisaties, die steeds actiever op zoek zullen gaan naar samenwerking met bedrijven en instellingen. In deze netwerken is uiteraard een wezenlijke rol voor alumni weggelegd!  Alumnibeleid is vooruitzien. Een eenvoudige rekensom leert dat een middelgrote instelling (van c.a. 8.000 studenten) die vandaag begint met alumnibeleid, in 2025 over een leger kan beschikken van zeker 35.000 betrokken alumni. Hetnspreekt voor zich dat van zo’n groep alumni een enorme marketingkrachtnuitgaat. Door een goede band met alumni kunnen kennisinstellingen doelen realiseren op het terrein van

1.      het ambassadeurschap van alumni;

2.       een leven lang leren;

3.       de participatie van alumni in het curriculum;

4.      de terugkoppeling op het onderwijs in het kader van kwaliteitsmanagement;

5.       het werving van stageplaatsen;

6.       jobmatching en

7.        het werven van fondsen.

Wat zijn de belangrijkste aanbevelingen die jullie in de publicatie doen?

Wij hebben acht aanbevelingen geformuleerd. Hieronder de meest opvallende.

Aanbeveling 1: start niet zonder ‘commitment’ van bestuurders. Krijgt u de taak toebedeeld om het alumnibeleid van uw instelling op te zetten, vraag dan minimaal om een ‘commitment’ van drie jaar om eenproefproject op te zetten. Dit is een absoluut minimum.

Aanbeveling 2: doe een nulmeting. Doe intern onderzoek en bevraag alumni naar hun verwachtingen. Het is na dennulmeting vrijwel onmogelijk om niét strategisch te werk te gaan. Het doen van de nulmeting draagt op zichzelf bij aan het creëren van draagvlak, zowel bij alumni, als intern bij medewerkers alsook bij de andere bevraagde ‘stakeholders’.

Aanbeveling 3: start met alumnibeleid tijdens de opleiding. Vaak horen studenten pas voor het eerst over ‘alumni’ en over het feit dat zijzelf alumni worden, op het moment dat ze vertrekken, namelijk tijdens de uitreiking van de bul. Als u het enkel van dit moment moet hebben, dan bent u te laat. Studenten moeten tijdens hun studie op heel vanzelfsprekende en functionele wijzen in contact komen met alumni en met het ‘alumni office’.

Alumnibeleid is vooruitzien. Een eenvoudige rekensom leert dat een middelgrote instelling (van c.a. 8.000 studenten) die vandaag begint met alumnibeleid, in 2025 over een leger kan beschikken van zeker 35.000 betrokken alumni. Het spreekt voor zich dat van zo’n groep alumni een enorme marketingkracht uitgaat. Door een goede band met alumni kunnen kennisinstellingen doelen realiseren op het terrein van:

1.       het ambassadeurschap van alumni;
2.        een leven lang leren;
3.         de participatie van alumni in het curriculum;
4.        de terugkoppeling op het onderwijs in het kader van kwaliteitsmanagement;
5.        het werving van stageplaatsen;
6.        jobmatching en
7.       het werven van fondsen.


Wat zijn de belangrijkste aanbevelingen die jullie in de publicatie doen?

Wij hebben acht aanbevelingen geformuleerd. Hieronder de meest opvallende.

Aanbeveling 1: start niet zonder ‘commitment’ van bestuurders.

Krijgt u de taak toebedeeld om het alumnibeleid van uw instelling op te zetten, vraag dan minimaal om een ‘commitment’ van drie jaar om een proefproject op te zetten. Dit is een absoluut minimum.

Aanbeveling 2: doe een nulmeting.

Doe intern onderzoek en bevraag alumni naar hun verwachtingen. Voordelen van een uitgebreide nulmeting zijn:

–              Het is na de nulmeting vrijwel onmogelijk om niét strategisch te werk te gaan.

–              Het doen van de nulmeting draagt op zichzelf bij aan het creëren van draagvlak, zowel bij alumni, als intern bij medewerkers alsook bij de andere bevraagde ‘stakeholders’.

Aanbeveling 3: start met alumnibeleid tijdens de opleiding.

Vaak horen studenten pas voor het eerst over ‘alumni’ en over het feit dat zijzelf alumni worden, op het moment dat ze vertrekken, namelijk tijdens de uitreiking van de bul. Als u het enkel van dit moment moet hebben, dan bent u te laat. Studenten moeten tijdens hun studie op heel vanzelfsprekende en functionele wijzen in contact komen met alumni en met het ‘alumni office’.

Aanbeveling 4: breng alumni en andere ‘stakeholders’ in contact met elkaar.

Alumnirelaties vormen geen traditioneel Customers’ Relations Management vraagstuk. Goed alumnibeleid is erop gericht om alle ‘stakeholders’ van de instelling op intelligente wijze met elkaar in contact te brengen, waarbij de moderne kennisinstelling fungeert als spin in het web.

De publicatie ‘een band voor het leven?, over de verhouding tussen kennisinstellingen en hun alumni’, wordt gepubliceerd bij gelegenheid van het afscheid van Geert Sanders van de Rijksuniversiteit Groningen als directeur van de Stichting Ubbo Emmius Fonds voor relatiebeheer en fondswerving, en als hoogleraar Organisatiekunde aan de Faculteit Bedrijfskunde.


Bestellingen
De publicatie kost 12 euro inclusief verzending en is te bestellen door:

1. Stuur een e-mail naar: info@formedia.nl, met als onderwerp bestelling ‘Een band voor het leven?’. Vermeld het aantal publicaties, uw naam en het adres van uw instelling.

2. Kosten: 12 Euro (per publicatie). U krijg de factuur ingesloten bij de verzending.