Vluchtige kennis en autistisch bestuur

Zijn de waarden daarvan in die verbindingen nog wel aanwezig?” Hij wijst op het belang van een rustige reflectie van overheden op hun eigen taken. Het Huis voor de Democratie kan deze een plek bieden, “en dat is zeer nodig tegenwoordig”.

De kennis die voor het beleidsproces en beleidsmakers noodzakelijk is, “is – net als elders – vluchtig geworden. Ook is hij veel moeilijker te hanteren geworden dan veel beleidsprocessen kunnen verwerken en dus ‘toestaan’. De kennisdragers raken zo geïsoleerd van het beleid, te geïsoleerd, en komen minder gemakkelijk zelf met de noodzakelijke kennis voor het beleid. Tegelijk maakt die moeilijk te hanteren, vluchtige kennis dat bij beleidsmakers een soort afkeer van adviezen groeit. Bewindslieden gaan zich profileren als een soort generaals die zich openlijk afvragen ‘waarom zou ik om advies vragen?’ Je krijgt zo een autistische vorm van bestuur en democratie, waarbij de beleidsverantwoordelijken het liefst zeggen: ‘Ik en het volk weten best wat wij willen’.”

De combinatie van het lectoraat met het Huis voor de Democratie in Dordrecht geeft het direct een krachtige inbedding. Zo is al een debat georganiseerd over het nieuwe boek van professor Van Gunsteren over zelforganisatie en democratie. Het huis in Dordrecht kent overigens een echte vereniging van eigenaren, net als een woning waar in een burger met anderen baten en lasten in fysieke zin deelt. “Adviezen voor de meubilering en de decoratieve aankleding zijn welkom”. Meer informatie bij Majola Boogmans ( huisbaas@huisvoordedemocratie.nl)