De herontdekking van de leraar
“Het is merkwaardig gesteld met het leraarsbeeld. Er zijn perioden geweest, in de aanvangsperiode van het schoolse onderwijs, waarin de leraar vooral de oppasser was van een troep ongedisciplineerde dorpsjeugd. Knoet en plak waren de favoriete media, het onderwijzen zelf een bijbaan. Er was ook een periode, onze ouders, de ouderen onder ons waaronder ikzelf, hebben dat aan den lijve ondervonden, waarin de leraar een gerespecteerd en bovenmatig gewaardeerd lid was van de samenleving, net zoals de dokter dat was, de pastoor, of de notaris. Naar een leraar werd geluisterd, tegen een leraar keek je op.
In oude Chinese culturen en Afrikaanse gemeenschappen waren en zijn leraren uitverkoren persoonlijkheden. Vaak oud, want ouderdom is daar de conditie voor levenservaring en wijsheid. Wijsheid heb je niet, maar verwerf je. Een nieuwe generatie, je toekomst, vertrouw je alleen toe aan de meest wijze en meest ervaren mensen in je gemeenschap. Niet aan een paar sufferds die niet kunnen rekenen. Op dit moment zijn we tamelijk afgedwaald van deze prepositie en is het beeld van de leraar in onze samenleving niet overwegend positief. Wie wordt er nou leraar? Relatief goed presterende leerlingen in het voortgezet onderwijs die ik spreek, vinden het leraarsberoep niet het meest aantrekkelijke perspectief voor een beroepscarrière”.
De lezing van Letschert aan de HAN leest u hier.
Meest Gelezen
‘Compensatoir toetsen komt kwaliteit hoger onderwijs wél ten goede’
Wet leeruitkomsten: Doorgeschoten individualisering of broodnodige keuzevrijheid?
‘Juist bij flexibiliteit heeft student behoefte aan structuur’
Minister: “Verengelsing ondermijnt de toegankelijkheid van universiteiten”
Kamer zet voorlopig streep door volgende ronde Groeifonds