Lector tegen ‘blame the teacher’ sfeer

Er is deze jaren veel te doen over leraren. Te weinig mensen voelen zich aangetrokken tot het leraarschap. Schoolbesturen klagen over het gebrek aan veranderingsgezindheid bij leraren, beleidsmakers maken zich druk over het tekort aan kennis en professionaliteit en ouders twijfelen aan de kwaliteit. Maar zowel historisch gezien als in vergelijking met de ons omringende landen zijn de discussies en de problemen zeker niet uniek. Opvallend is wel dat de beroepsgroep in Nederland een zwakke identiteit bezit als het op inhoudelijke expertise en organisatie aankomt.

De didactische taak van het onderwijs en de omgang met jongeren blijven de kern van het lerarenberoep uitmaken, waarvoor speciale communicatieve en pedagogische kwaliteiten nodig zijn. Maar door de vele maatschappelijke veranderingen en de conflicterende visies en belangen die ermee gepaard gaan, is een ambigue beroepswerkelijkheid ontstaan. Deze werkelijkheid wordt beheerst door lastige tegenstrijdigheden en dilemma’s. In zijn rede behandelt Dieleman daarvan enkele voorbeelden. Leraren staan voor nieuwe uitdagingen. Zij zullen nieuwe antwoorden moeten vinden op de uiteenlopende en hogere verwachtingen die ouders, leerlingen en omgeving ten aanzien van het onderwijs koesteren.

Dieleman is geïnteresseerd in hoe het lerarenberoep de schakel vormt tussen de aangereikte wetenschappelijke kennis aan de ene kant en de dagelijkse leefwerelden van jongeren aan de andere kant. Als jeugdonderzoeker weet hij als geen ander hoe de populaire cultuur en de nieuwe informatie- en communicatietechnologie zijn ingelijfd in het dagelijkse jongerenbestaan en hoe daarmee beide de scholen zijn binnengedrongen. Dit vraagt van leraren een andere opstelling en nieuwe manieren van aansluiting. Daarbij kunnen de sociale wetenschappen vaak slechts verouderde kennis aanbieden. Dieleman verricht daarnaar onderzoek.

De installatie is op 22 november om 14.30 uur in het auditorium van de HAN en geïnteresseerden zijn van harte welkom.