Is modernisering voorbij gegaan aan OCW-agenda?

Klassiek is de visie ook in het beeld dat over kwaliteit in het hoger onderwijs wordt opgehangen. De traditionele docent wordt op een voetstuk geplaatst. Meer contacturen en hier en daar selectie, alsmede verbetering van de studiecultuur moeten leiden tot hogere kwaliteit.

Bovens maakt bij de gedachten en voorstellen wel enkele observaties.
“Niemand zal het mij kwalijk nemen, maar leven-lang-leren had meer aandacht verdiend. Dat 30-plussers straks tegen het normale collegegeld mogen beginnen aan een eerste studie oogt leuk, maar is nu niet echt de doorbraak waar we op zitten te wachten. Voor instellingen wordt de prikkel gehalveerd om deze groep als student te werven.

– Is de modernisering van het onderwijs aan de nota voorbij gegaan? Geen woord over de nieuwe generatie of type studenten, over MSN, Youtube, multitasking, ICT in het onderwijs, virtual classroom, e-learning, serious gaming enzovoort.

– Evenmin is een woord gewijd aan de wereldwijde beweging van Open Educational Resources. Wel opmerkingen over het Open Bestel, maar zijn beide ontwikkelingen met elkaar in verband te brengen?

– Positief is de aandacht voor de achterstand van allochtonen in het hoger onderwijs. Voor mij ligt hier een kans voor de herwaardering van het begrip tweedekans-onderwijs. Het zou een ambitie van de overheid moeten zijn om de generatie 20- tot 40-jarigen allochtonen met een goede vooropleiding terug te halen naar het hoger onderwijs. De Open Universiteit kan hier zeker iets betekenen.

– Goed dat het begrip ‘uitdagende studiecultuur’ wordt opgepikt. U weet dat ik al vaker het gebrek aan aandacht voor leergierigheid als factor heb genoemd waar de overheid ook in het leven-lang-leren-dossier verantwoordelijkheid moet nemen. Het wordt nu echt tijd voor slimme campagnes!

– De mobiliteit van studenten naar en van het buitenland wordt hoog gewaardeerd en zal moeten groeien. Ook hier is het vreemd dat de aandacht voor virtual mobility, het aangaan van internationale samenwerking via multi-nationale netwerken, ontbreekt. Doelstelling moet niet alleen zijn: een x-percentage studenten 6 maanden in het buitenland, maar: elke student een ervaring meegeven van werken met collega’s van elders, fysiek dan wel virtueel.

Desondanks ben ik in grote lijnen positief over de nota van Plasterk. Er worden wel degelijk keuzes gemaakt en heldere beelden geschetst. De voorgestelde maatregelen zijn zeker positief voor het hoger onderwijs. Op basis van dit stuk wil ik graag de discussie voor verbetering en verdieping (in de OUNL-richting) met het ministerie en de politiek aan.”