Een uitnodiging tot eigen onderzoek

Programmamanager Lucie Huiskens zit in het boek van Grotenhuis vooral een uitnodiging zelf op onderzoek uit te gaan: “Interessant om een aantal steden/regio’s langs ‘de maatlat van Florida’ te leggen. De waarde ervan zit met name in het feit dat er gepoogd wordt een vergelijking te maken tussen een aantal steden, want de analyses zelf zijn niet gebaseerd op heel diepgaand onderzoek. Zo ben ik zelf twee keer in Tokio geweest, maar ik zou niet durven zeggen of de beschrijving recht doet aan Tokio als creatieve stad. Want hoewel Tokio op bepaalde aspecten en in bepaalde wijken überhip is, met zijn straatmode, designshops en een rijke clubcultuur, is het voor mij als westerling maar moeilijk in te schatten wat het effect is van de sociale controle, de groepscultuur die eigen is aan de Japanner. Afgaand op de berichten over de grote druk op Japanse tieners, de vele zelfmoorden, onder meer als gevolg van pesten van iedereen die wat afwijkend is, lijkt ‘creativiteit’ niet noodzakelijkerwijs een asset. Kortom: ik denk dat Frits Grotenhuis terecht een aantal slagen om de arm houdt. Daarmee wordt de lezer naar mijn idee ook uitgenodigd zelf op onderzoek uit te gaan en zijn eigen oordeel te vormen”.

Jan Soer, plaatsvervangend consul in Hong Kong, onderstreept de analyse van Grotenhuis van Hong Kong als creatieve stad:

“Vorig jaar heb ik Frits Grotenhuis voor het eerst ontmoet bij een bijeenkomst van het Nederlandse Chinanetwerk  – waarin naast de ambassade in Peking ook de consulaten-generaal van Hong Kong, Guangzhou en Shanghai zitten. Die bijeenkomst ging over creatieve industrie.

Daarna heb ik we weer contact gehad toen Frits Grotenhuis in Hong Kong kwam voor het schrijven van zijn boek over de toekomst van creativiteit. Mij viel daarbij op dat hij in korte tijd – in contact met universiteiten en dergelijke – een enorm goede analyse wist te maken.

Sinds ik in 1972 in de diplomatieke dienst kwam, is er veel veranderd. Ging het vroeger vooral om het onderhouden van bilaterale contacten tussen regeringen, tegenwoordig behoort het stimuleren van de economie tot de hoofdtaken van een diplomatieke missie. Ik kom dan ook tal van Nederlandse bedrijven hier tegen, niet alleen grote bedrijven, maar ook kleinere bedrijven die bijvoorbeeld de inkoop in China voor Nederlandse bedrijven verzorgen.

Ik zeg altijd: als je het in Hong Kong niet naar je zin hebt, heb je weinig in de diplomatieke dienst te zoeken. Het is een enerverende stad, ook met mooie, innovatieve architectuur. Ik zie dan ook regelmatig groepen architecten hier langs komen voor studiereizen. Hong Kong is zeer dichtbevolkt, en in dat opzicht wel wat met Nederland te vergelijken: er wonen hier 7 miljoen mensen op een gebied ter grootte van de provincie Utrecht.

Zowel Hong Kong en Nederland hebben geen productiebasis meer, en moeten het dus hebben van andere sectoren. 90% van de industrie in Hong Kong behoort tot de dienstensector. Beide landen hebben een sterke transport – en distributiesector. Net als Nederland kent Hong Kong een sterke creatieve sector. Veel multinationals hebben in Hong Kong hun regionale hoofdkantoren. Wat in China wordt geproduceerd, wordt veelal in Hong Kong ontworpen. Vanuit die overeenkomsten is het niet vreemd dat Nederland in december 2008 partner is bij de organisatie van de Business of Development Week in Hong Kong.

Qua transportoplossingen doet Hong Kong het beter dan Nederland. Ze slagen er hier goed in mensen uit de auto te krijgen, door enerzijds de auto heel duur te maken, en anderzijds te zorgen voor goed en goedkoop openbaar vervoer. Voor €0,50 kun je hier een half uur in de bus zitten, en voor €1,50 kun je een heel eind met de taxi mee. In Nederland starten ze voor dat bedrag geloof ik nog niet eens.

Ook is de architectuur hier zeer innovatief, wat ik erg leuk vind. Ik zie dan ook regelmatig groepen architecten voorbijkomen voor studiereizen”.