Oranje verzamelt planeetjes

Het planeetje van ‘de Zwijger’ beweegt bijna tweeëneenhalf keer verder van de  zon dan de aarde, en hij doet drie jaar en negen maanden over een omloop om de zon. Op voordracht van Dr. Ingrid van Houten-Groeneveld van de Leidse Sterrewacht komt de stichter van haar universiteit in een select gezelschap van Nederlandse wetenschappers en andere notabelen in het zonnestelsel. Recent kregen onder meer de Leidse voorzitter Douwe Breimer en de Utrechtse rector Willem Hendrik Gispen hun eigen planeetjes.

Er zijn vele honderdduizenden kleine planeten. De allergrootste hebben diameters van enkele honderden kilometers, maar het grootste deel van de gecatalogiseerde planetoïden heeft afmetingen van slechts enkele kilometers. De planetoïde (12151) Oranje Nassau is geen uitzondering. Bij hun ontdekking krijgen planetoïden een voorlopige aanduiding. Wanneer er voldoende plaatsbepalingen aan de hemel zijn en hun baan door het zonnestelsel nauwkeurig is vastgesteld, krijgen ze een definitief nummer. Een speciale commissie van de Internationale Astronomische Unie kan dan ook een officiële naam toekennen, vaak op voordracht van de oorspronkelijke ontdekker van het object.

De naam ‘Oranje-Nassau’ is door deze commissie aan planetoïde 12151 toegekend op voordracht van Dr. Ingrid van Houten-Groeneveld, als emerita verbonden aan de Leidse Sterrewacht. De kleine planeet (12151) Oranje-Nassau is al op 25 maart 1971 ontdekt door C.J. van Houten, I. van Houten- Groeneveld en T. Gehrels als object 1220 T-1 op fotografische platen die zij op de Amerikaanse sterrenwacht van Mount Palomar hadden opgenomen. Het duurde echter meer dan dertig jaar voor zijn baan voldoende goed bekend was. Een andere kleine planeet, nummer 85119, zal voortaan Hannieschaft heten. Deze werd in 1972 ontdekt door Tom Gehrels.