Oude sage, nieuwe visie

Hamer suggereert dat de auteur van Njáls saga waarschijnlijk de Laxdœla saga als narratief model heeft gebruikt. Deze twee zijn de twee belangrijkste saga’s van IJsland. Beide staan te boek als meesterwerken binnen de middeleeuwse literatuur. Allebei worden ze bestudeerd bij colleges over middeleeuwse literatuur, maar ook in colleges Oudnoors en IJslands. Hamer stelt in zijn proefschrift dat een aantal bekende bijbelse teksten over het Laatste Oordeel alsook invloeden uit christelijk-hagiografische en apocriefe literatuur gebruikt zijn door de auteur van Njáls saga. Dit zou hij hebben gedaan om het verhaal te structureren en om het een ethisch raamwerk te geven. Deze dienden ook als bron voor veel van de metaforen in de saga.

Het hoofdmotief in Njáls saga is ‘good judgement’, gedefinieerd als een evenwichtig verbond van rechtvaardigheid en genade. De saga presenteert een rolmodel van ‘perfect judgement’ in de persoon van aartsengel Michaël. De aanwezigheid van dezelfde christelijke narratieve elementen in Laxdœla saga doet sterk vermoeden dat die model heeft gestaan voor Njáls saga. Omdat de bronnen van dergelijke elementen per definitie schriftelijk zijn, pleit Hamer voor een bredere discussie over de rol van mondelinge traditie in het ontstaan van de geschreven IJslandse saga’s.