Delft buitenaards

Het project is een samenwerkingsverband tussen de Delftse faculteiten Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (L&R) en Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica (EWI). Verder is een aantal hogescholen, Dutch Space, TNO Industrie en Techniek, SystematIC Design, NLR en MicroNed bij het project betrokken. Een kleine drie jaar zijn Delftse studenten bezig geweest met de bouw van de satelliet. De Delfi-C3 is met een hoogte van slechts 34 cm, niet veel groter dan een pak melk. De gedachtegang is dat een aantal van deze kleine satellieten samen, in veel opzichten beter en goedkoper kan functioneren dan een gangbare, grote satelliet. Het doel van het Delfi-C3 project is om deze stelling te onderzoeken.

Het Delfi-C3 project is daarnaast een goede training voor TU-studenten én bedoeld om nieuwe ontwerpen van toepassingen in de satelliettechnologie uit te testen. Zo wordt op de ‘nanosatelliet’ een nieuw type zonnecel van Dutch Space getest op stevigheid en efficiëntie, het Thin Film Solar Cell Experiment. TNO heeft op Delfi-C3 een nieuwe zonnesensor gemonteerd, het Autonomous Wireless Sun Sensor Experiment.

Acht kleine satellieten vliegen straks mee met een grote Indiase satelliet voor aardobservatie en een kleinere aardobservatiesatelliet voor ontwikkelingslanden. Naast de Delfi-C3 zijn dat satellieten uit Canada, Japan, Duitsland en Denemarken. Dit meeliften (piggybacking) is één van de redenen dat projecten als deze relatief goedkoop kunnen worden uitgevoerd.

Inmiddels is een nieuw studententeam van de TU Delft al bezig met de opvolger van de Delfi-C3, Delfi-n3Xt. Kijk voor meer informatie op www.delfic3.nl of in het Delfi-C3 dossier.