Niet leiden maar afleiden

Nieuws | de redactie
14 april 2008 | Hoewel ik er nooit in geloofde, wordt het me tijdens mijn verblijf in Berkeley steeds duidelijker dat er iets is dat Europeanen met elkaar delen. Zijn het verheven waarden als tolerantie en verdraagzaamheid? Of is het platte afkeer van Amerikaanse fake-heid, hoogmoed en patriotisme? Misschien is het juist onze verdeeldheid en verscheidenheid: de tachtig talen, onze geschiedenis van strijd, nijd en de vele oorlogen. Wat het ook moge verklaren, het resultaat is een gedeeld kader.

Ik merk het in de dagelijkse omgang met studenten en staf. Ikvoel het in de ongeschreven normen van de interactie: kijk jeiemand aan of niet? op welke afstand blijf je staan? groet je metkus, hand of handgebaar? Contact met Europeanen gaat gemakkelijk engesmeerd. Praten met Amerikanen leidt (na 4 maanden!) nogregelmatig tot onbegrip, ongemak en – gelukkig – tothilariteit.

Nu de vraag voorligt wie het gezicht van Europa moet worden, doeik graag de volgende suggesties voor het smeden van onsboegbeeld.

1] Geen consensus. Consensus leidt tot concessies en tot ‘veiligekeuzes’. ‘Degelijke’ en/of ‘betrouwbare’ kandidaten moeten gemedenworden; die twee woorden staan synoniem voor karakterloos.

2] Kleurrijke kandidaat. Mits aan de eerste suggestie gehoor wordtgegeven, heeft deze suggestie inhoud: geen excuustruus of ‘wereldburger’, maar iemand met een roerig verleden, wildeervaring, een kleurrijk leven.

3] Brood en spelen: de enige oplossing voor de politiekestroperigheid en publieke onderbuikgevoelens. Een leider moet nietleiden, maar afleiden. Jaloersmakend extravert, jeukendirritant of stuitent arrogant – alles beter dan onopvallend.

Jonathan Mijs



«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK