Grenzen aan de retorica
Dat is een van de redenen waarom in de masteropleiding Post St. Joost het onderzoek naar vormen van oriëntatie in de context van stedelijke complexiteit een steeds groter aandeel neemt. Aandacht voor het ornament in de complexe stedelijke omgeving en een daaraan gekoppelde nieuwe benadering van stedelijke ruimte, lijkt een ander type ontwerpvraagstukken aan te boren.
Een mogelijke verbinding van deze positie met het model van de visuele retorica zou mijns inziens gevonden kunnen worden in een verdere doordenking van de vraag naar oriëntatie in een grootstedelijke omgeving. Expliciet vraagt dit om een hernieuwde oriëntatie en uitwerking van de vraag naar de verantwoordelijkheid voor de invulling van zowel de publieke ruimte (urban space) als van de publieke sfeer (public sphere).
Deze thematiek moet nader onderzocht worden, maar dan op basis van een uitgewerkte ontwerptheorie waarin systematisch onderzoek, operationele kennis en productieve werkingseffecten op elkaar worden betrokken. Immers, bij iedere doordenking van een gewijzigd perspectief voor het ontwerpen loert altijd weer het gevaar van een terugval in de exclusiviteit van Max Bills Gute Form of aanverwante morele intenties van ontwerperschap uit de hoogtijdagen van het modernisme.
Ewan Lentjes, Notities bij een nieuwe ontwerpmethodiek
Meest Gelezen
Onderwijs zorgt zelf voor stress bij studenten
‘Verstoorde arbeidsverhouding’ als ontslaggrond ondermijnt sociale veiligheid’
“De universiteiten in Nederland zijn op de rug gaan liggen voor Big Tech”
Valoriseren door een snelweg te blokkeren
‘Debat over internationalisering meer vanuit emotie dan feiten gevoerd’
