Bovens gispt ‘levenlangleuteren’

Over leven-lang-leren wordt in Nederland steeds nadrukkelijker gesproken, maar het grote offensief is er nog steeds niet. Veel voorstellen verzanden in gepraat en worden niet in acties omgezet. Bovens noemt in zijn rede voor de opening van het academisch jaar van de OU enkele straffe voorbeelden. Zo was het eerste nationaal actieplan Leven Lang Leren van het ministerie van OCW al in 1998 uitgebracht. in de tien jaar sindsien hebben de ministers Hermans, Van der Hoeven en Plasterk daar maar weinig mee op voortgebouwd.

De ideeën over een individueel scholingsbudget waren al in 2006 binnen de SER in discussie, maar sneuvelden in de debatten over het ontslagrecht. De uitwerking van de scholingsparagraaf van de participatietop uit 2007, ook actieplan geheten, is nog niet gereed. Een adviesaanvraag aan de SER over leven-lang-leren, aangekondigd in september 2007, is nog steeds niet verstuurd. Een indringende advisering op dit terrein gedurende 2008 is daarmee al weer vrijwel onmogelijk, laat staan implementatie van eventuele voorstellen.

“Ondanks positieve stappen zoals die door de projectdirectie Leren en Werken worden gezet, en de positieve bejegening die leven-lang-leren ontmoet bij velen (‘er is niemand tégen’), komen we nog niet in de buurt van wat nodig is voor grotere arbeidsparticipatie en de opscholing van de beroepsbevolking. Het is alsof Nederland de hordenloper is die zijn loopschoenen nog aantrekt, terwijl de Europese collega-atleten al halverwege de wedstrijd zijn om de Lissabon-doelstellingen te halen”, aldus Bovens.