Drink a little?

De avond dat ik in Hanoi aangekomen was werd ik bij mijn kamer afgehaald door mijn vrolijke begeleider om uit eten te gaan. Meteen werd een deel van de Vietnameze keuken geintroduceerd en de alcohol zorgde ervoor dat ik mijn jetlag gemakkelijk wegsliep. Dit is niet alleen iets van mijn begeleider, maar dit is een eigenschap die alle Vietnamezen lijken te bezitten. De informele etentjes en het netwerken zijn actief onderdeel van de (zakelijke) cultuur. Zakenlunches vinden vaak plaats in de ‘bia hoi’, een tent waar tap-bier geschonken wordt en daarnaast eten besteld kan worden. Voor mij zijn de etentjes een goede manier om de cultuur te leren kennen en het biedt vele informele momenten om vragen te stellen. Daarnaast is het belangrijk voor het project, aangezien ik de Vietnamezen mee wil krijgen in mijn aanpak en daarvoor moeten ze me vertrouwen en begrijpen. Zoals een cultuurgids over Vietnam goed samenvat: “Vietnamezen zijn relatie-georienteerd”. Dat betekent dat de etentjes erbij horen. Tijdens de ‘fieldtrip’ (zie vorige column) werd er ook zeer uitgebreid geluncht met de dijkcommissarissen. Vier-gangenmaaltijden met kokkels, inktvis, verschillende soorten krabben en garnalen in alle soorten en maten. Door te eten maak je vrienden.

Mijn begeleider is toch wel een speciaal geval en is op de universiteit berucht om zijn enthousiasme om te gaan drinken. Hij is een man van in de 60, dus je verwacht het niet. Kan heel gezellig zijn, maar sommige medewerkers zien er echt tegenop als hij bij het etentje aanschuift. Hij kan nog zulke leuke grappen maken, nog zo sociaal zijn en zelf het meest drinken, het drukt stiekem wel een stempel op de maaltijd. Gelukkig levert het vaak grappige situaties op. Buitenlandse gasten worden – uiteraard – altijd mee uit eten genomen. Een Japanse professor die net in Hanoi was geland keek verlekkerd naar het uitgestalde eten, maar hij had even later zichtbaar moeilijk toen de glazen wijn meteen geadt werden en vervolgens biertjes werden gebracht met hetzelfde doel. Net toen hij het eten dacht overleefd te hebben kreeg hij nog een ‘persoonlijke behandeling’ waarin hij bedankt werd met nog een paar extra drankjes. Vrij ongemakkelijk, maar daardoor erg komisch.

Komende tijd rond ik mijn project alweer af en dat betekent enerzijds hard werken, maar ook nog het een en ander eten, want ik moet nog bij een ministerie en lokale dijk departementen presenteren…

Marten Hillen

Van februari tot mei 2008 werkte TU Delft student Marten Hillen als stagair in Hanoi op de Water Resources University. Daar werkte hij aan een project betreffende de zeekeringen van de Vietnameze kust.