China ruimtepartner
Helmich maakt zich geen illusie over het doel van de ruimtewandeling. ‘Het is natuurlijk een politiek statement: kijk eens wat we kunnen. Niemand heeft verder wat aan een ruimtewandeling. De wetenschappelijk waarde is marginaal.’ Toch vindt hij het een technologische prestatie van formaat. ‘Het is ongelooflijk moeilijk. De ruimte is een vijandige omgeving. Wij merken dat met de eisen voor de instrumenten die we bouwen. Je kan bijvoorbeeld geen smeermiddelen gebruiken, want die verdampen. De elektronica moet tegen een stootje kunnen. En dan is er nog de rakettechnologie: je moet zeker weten dat je raket recht omhoog gaat en in de juiste baan terechtkomt. Je hebt dus een groot inzicht nodig in raketmotoren.’
Internationale bezigheid
Helmich denkt dat als de ruimtevaart zich verder gaat ontwikkelen in China, er ook meer aandacht besteed gaat worden aan wetenschap. ‘Het is een stapsgewijs proces. De maanlandingen van de Amerikanen in de jaren zestig hadden ook geen wetenschappelijk doel. Toch heeft dat project veel mogelijkheden opgeleverd voor wetenschappelijk onderzoek.’
Helmich ontvangt inmiddels signalen uit China waaruit blijkt dat dit het geval is. ‘Ik hoor van Chinese collega’s dat ze inmiddels door het ruimteagentschap benaderd zijn met de vraag om instrumenten te ontwikkelen voor onderzoek. Dat moeten we vooral aanmoedigen. Wij hier bij het SRON werken trouwens al jaren samen met de Chinezen op dit gebied.’ Sowieso is ruimtevaart een internationale bezigheid. ‘De expertise op dit gebied is dun gezaaid. En omdat het zo duur is, moet je het samen doen. De Europeanen lanceren nu ook met Russische raketten. En over een paar jaar zullen we vast ook met Chinese raketten lanceren.’
Naar de maan
Helmich geeft toe dat de ruimtevaart door China ook gebruikt gaat worden voor minder nobele zaken. ‘Natuurlijk zullen ze ook de ruimte gebruiken voor spionage. Maar dat doen de Amerikanen net zo goed. Ik geloof dat de meeste satellieten die de Amerikanen lanceren gebruikt worden voor spionage of defensiedoeleinden.’ China heeft nu plannen voor het bouwen van een ruimtestation. Vervolgens willen ze een bemande maanmissie organiseren. Dit laatste willen ze bereiken vóór 2020 – het jaar waarin Amerika van plan is terug te keren naar de maan.
Helmich moet het allemaal nog maar zien. In de ruimtevaart overheerst namelijk de onzekerheid. ‘Het zou me niks verbazen als ze het bouwen van een ruimtestation overslaan of kiezen voor een veel kleinere versie. Kijk naar de problemen bij de bouw van het International Space Station. Dat is uiteindelijk nooit tot volle bloei gekomen, onder meer vanwege de enorme kosten. Financiering van uitbreiding ervan zal niet makkelijk zijn in deze tijden van kredietcrisis.’
Armoede
Volgens sommige critici zou een land als China, waar een groot deel van de bevolking in bittere armoede leeft, geen geld moeten uitgeven aan ruimtevaart. Alleen al het maken van het ruimtepak van Zhigang kostte meer dan 2,5 miljoen euro. Helmich denkt hier genuanceerder over. ‘Het is geen regelrechte verspilling. Hoogtechnologische ondernemingen hebben een erg positieve impact op de omgeving. Ruimtevaart stimuleert de economie via bedrijven die onderdelen leveren. Bovendien is het goed voor de werkgelegenheid en het onderwijs. Er zitten veel goede kanten aan.’
Meest Gelezen
‘Compensatoir toetsen komt kwaliteit hoger onderwijs wél ten goede’
‘Juist bij flexibiliteit heeft student behoefte aan structuur’
Minister: “Verengelsing ondermijnt de toegankelijkheid van universiteiten”
Wet leeruitkomsten: Doorgeschoten individualisering of broodnodige keuzevrijheid?
Kamer zet voorlopig streep door volgende ronde Groeifonds