ScienceGuide staat voor verdieping. Dit is het platform waar de actualiteit en achtergrond elkaar ontmoeten op een inhoudelijke en doordachte wijze. Onder het uitklapteken vind je dus een toelichting, geheugensteun of voetnoot die de redactie of de auteur toevoegt. Dit doen wij om ervoor te zorgen dat wij in onze artikelen grondig en gedetailleerd in kunnen gaan op belangrijke details, zonder de lezer kwijt te raken.
IJsland in Holland?
Nieuws |
de redactie
29 oktober 2008 | Vrij Nederland-blog 'Haagse Streken' noteert een opmerkelijk stukje onderzoek van ScienceGuide-columnist dr. Pieter Omtzigt. De econometrist en CDA-Kamerlid ging vanuit zijn internationale onderzoekservaring na hoe de bankgarantie van ons land wereldwijd door werkt. "De Garantibank International NV (onderdeel van de Garantibank Turkije), vermeldt trots op haar website dat de dekking ‘selbstverständlich’ ook voor privépersonen in Duitsland geldt."
‘Het spaargeld van Duitsers in Duitsland bij Turkse banken die toevallig een hoofdkantoor in Nederland hebben, wordt tot honderdduizend euro gegarandeerd door de Nederlandse staat. En er wordt nog reclame voor gemaakt ook. Had u aan die mogelijkheid gedacht? Ik niet, en het ministerie van Financiën en De Nederlandsche Bank evenmin. En toch is het zo.
Die ontdekking deed CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt afgelopen weekeinde, toen hij een paar uurtjes achter zijn computer kroop. Moeilijk is het niet, als je er maar even voor gaat zitten. Op de website van de Autoriteit Financiële Markten prijkt een lijst met banken die onder het ‘depositogarantiestelsel’ van Wouter Bos vallen. Even surfen naar de buitenlandse filialen. En wat blijkt? De Garantibank International NV (onderdeel van de Garantibank Turkije), vermeldt trots op haar website dat de dekking ‘selbstverständlich’ ook voor privépersonen in Duitsland geldt. De Demir-Halk Bank Nederland NV adverteert in Duitsland en België met de Nederlandse dekking. En zelfs ING Direct loopt in Frankrijk en Italië schaamteloos te venten met de garantie van de Nederlandse overheid (rente: tot zes procent!), terwijl topman Michel Tilmant met een zuur gezicht tien miljard euro steun aan Wouter Bos kwam vragen.
Onbekend is de schaal waarop buitenlands spaargeld onder de Nederlandse regeling wordt geschoven. Nu het CDA Kamervragen heeft gesteld over de kwestie moeten de rekenaars van het Ministerie en De Nederlandsche Bank als de donder aan de slag, want waarom is het ook weer zo hopeloos mis gegaan in IJsland? Juist: doordat de IJslandse overheid buitenlands spaargeld zonder nadenken garandeerde. Belangrijke les: al te goed is buurmans gek.’
