Lector focust op sociale veerkracht
Maatschappelijk kwetsbare groepen (zoals mensen in armoede, dak- en thuislozen, mensen met een psychiatrische beperking) hebben een bijzondere positie in onze samenleving. Ze zijn sterk afhankelijk van allerlei organisaties en mensen, waarbij ze vooral hulp ontvangen en de krachten van henzelf en hun omgeving niet worden aangesproken. Tegelijkertijd wordt de eigen verantwoordelijkheid voor de situatie waarin ze zich bevinden, benadrukt.
Van Regenmortel is voorstander van de empowermentgedachte. In deze visie krijgt niet het individu de schuld van zijn situatie, maar wordt geprobeerd die situatie te verbeteren door te focussen op de veerkracht, oftewel de sterke punten van iemand en zijn omgeving. Volgens de lector dienen organisaties en het maatschappelijke beleid dit te ondersteunen.
Gedeelde verantwoordelijkheden
Een pleidooi voor meer autonomie gaat bij empowerment hand in hand met een sterkere verbondenheid in samenleving en zorg. Ook gaat bij deze visie een streven naar meer gelijke kansen en waardering samen met respect voor uniciteit en verscheidenheid in de samenleving. Van Regenmortel sprak in haar redevoering over het empowermentparadigma. Binnen dit gedachtegoed verbindt empowerment het individuele welzijn met de bredere sociale en politieke context. Dit streeft een solidaire samenleving na met gedeelde verantwoordelijkheden voor het oplossen van sociale problemen. Universele principes in zorg en beleid worden benadrukt met tegelijkertijd selectieve aandacht voor de meest kwetsbare burgers en groepen. Het gaat om een meer fundamentele verandering in het kijken naar sociale problemen en naar haar oplossingen met gevolgen voor interventie, onderzoek en beleid. Inherent aan dit paradigma is de primaire zorg voor personen of groepen die maatschappelijk kwetsbaar zijn. Een streven naar volwaardig burgerschap voor iedereen is hierbij de rode draad. Van Regenmortel ziet het empowermentparadigma als een uitdagend kader voor sociale inclusie en moderne zorg.
Versterken kwetsbare burgers
Empowerment is een rijk maar tevens complex theoretisch concept dat zich niet gemakkelijk laat vertalen in handelen en in concrete richtlijnen voor zorg en beleid. Hierin zit de uitdaging van dit lectoraat: het concretiseren en toepassen van het empowermentparadigma in de praktijk. Praktijkgericht onderzoek is hiertoe noodzakelijk met verbindingen naar onderwijs en beleid. ‘Hoe kan zorg kwetsbare burgers versterken?’ is hierbij de centrale vraag. Prof dr. Tine Van Regenmortel (1961) studeerde psychologie en promoveerde in 2002 op het proefschrift ‘Empowerment en maatzorg. Een krachtgerichte psychologische kijk op armoede‘ aan de Katholieke Universiteit van Leuven.
Meest Gelezen
De student als consument maakt vrouwelijke docenten extra kwetsbaar
Bekostiging per student in het hbo en wo gaat dalen
Dijkgraaf wil zijn waaier doortrekken naar het onderzoek in het hbo en mbo
Fel debat over internationalisering tekent zich af in hoger onderwijs
VVD ruilt kennisgeld Groeifonds in voor fossiel belastingvoordeel
