‘Njet’ OCW grieft HAN

Wat doen we in Nederland met een opleiding die een uitstekende accreditering heeft doorlopen, waarvan de doelmatigheid door niemand betwist wordt, die een overduidelijk belang dient wat betreft behoefte op de arbeidsmarkt, die internationaal aanspreekt, die 100% past binnen het innovatiebeleid van de overheid en voorziet in de erkende behoefte op het gebied van Bèta en techniek, die zich kenmerkt door prima samenwerkingsverbanden met ROC’s en universiteiten? Die opleiding gaan we sluiten. Dat is de bittere conclusie die Bormans uit deze situatie trekt.

Juridisch steekspel

De Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) heeft als enige in Nederland de masteropleiding Molecular Life Sciences ontwikkeld en heeft aan de minister de vraag voorgelegd of deze voor bekostiging in aanmerking zou kunnen komen. De minister erkent de kwaliteiten van de opleiding en het belang, maar is van mening dat onvoldoende aangetoond is dat niet ergens een bedrijf bereid zou zijn om in de bekostiging van deze opleiding te voorzien. De hogeschool heeft dit aangevochten en stelde zich op het standpunt dat zij niet meer kan doen dan dat:  het is onmogelijk aan te tonen dat niet ergens in de wereld een bedrijf is dat daartoe bereid is. Het leek haar niet passend te moeten aantonen met accountantsverklaringen dat deze bedrijven de financiële ruimte hebben om een dergelijke opleiding te financieren.

Zo ontstond een juridisch steekspel waarin centraal staat de interpretatie van de “bereidheid” om te financieren. Op 4 november 2008 laat de Commissie van bezwaarschriften van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen weten de visie van de HAN volledig te delen. De commissie concludeert heel stellig dat de minister hier in strijd met zijn eigen Beleidsregel handelt en adviseert de minister het bezwaarschrift van de HAN gegrond te verklaren. Op 18 november laat de minister weten dit advies naast zich neer te leggen.

‘Plasterk wil pareltje niet’

HAN-voorzitter Ron Bormans: “Het klinkt wat flauw, maar er is een stevig contrast tussen de maanden die het geduurd heeft dat het departement zijn spullen heeft ingeleverd bij de commissie en de voortvarendheid waarmee men ons bezwaar afwijst. De minister wil het gewoon niet, die HBO- masters, dat is mij nu wel helder. Ook al hebben we hier een pareltje te pakken. Hij moet zich namelijk in bochten wringen om een en ander af te wijzen.”

Bormans wijst er in zijn reactie op dat het “natuurlijk principieel onmogelijk is om aan te tonen dat er niet ergens een bedrijf bereid is ons te financieren. En natuurlijk kun je uit de jaarverslagen van die bedrijven halen dat ze winst maken en dus dat ze ons in principe zouden kunnen betalen. Maar ze doen het niet omdat ze vinden dat OCW daar een rol heeft. En dus moeten wij iets dat iedereen prachtig vindt, ook de minister zelf, binnenkort gaan sluiten.”

De HAn wijst er op dat het de minister niet een besparing op masteropleidingen zou opleveren, want de meeste van de betrokken studenten zullen verder gaan naar de universiteit. “Daar vinden ze net niet wat ze zoeken, maar het is een stuk goedkoper voor ze,” aldus Bormans. “Ons afwijzen levert niets op en maakt het hoger onderwijs – wat erger is – net wat minder toegespitst op wat de samenleving vraagt. Maar goed, we laten het er niet bij zitten. Je gelooft ergens in of niet. We blijven nog even ons uiterste best doen om deze master commercieel aan te kunnen blijven bieden, ondanks dat we weten dat het moeilijk is. Verder moet de bestuursrechter er maar eens goed naar kijken.”