Kennis na de kredietcrisis

Nieuws | de redactie
11 december 2008 | Zelden was een discussie zo perfect getimed als het VSNU-café van maandag 15 december, zegt spreker aldaar en ScienceGuide-columnist dr. Pieter Omtzigt. Wereldwijd zetten leiders in op kennis contra de recessie. Van Obama tot Merkel zeggen ze wat premier Balkenende bij de Innovatieproeftuin zei: ‘Juist nu’.

Zelfs de tot nu toe omzichtige Angela Merkel laat haar politieke’rechterhand’, CDU-onderwijsminister Annette Schavan, testen of eenmiljarden-oppoetsproject uit haar departement aanslaat. Want ookbuiten Nederland heeft men door dat men er nu aan moet werken omversterkt uit de crisis te komen dan een land er in terecht kwam.De wereld na de crisis zal er immers echt anders uitzien dan diedaarvoor.

Bovendien zal ook de crisis enkele ‘fundamentals’ in dewereldeconomie niet veranderen en daar moeten we aan blijvenverbeteren, crisis of geen crisis. Het feit dat de bevolking insommige grote landen reeds krimpt -Italië, Duitsland- of gaatkrimpen -Spanje, Polen- heeft hoe dan ook gevolgen voor onzeeconomische perspectieven. In ons land is die omslag ook reedsgaande. Limburg krimpt, de noordelijke provincies binnenkort ook.Ook Nederland kan niet afwachten.

Je ziet in de huidige situatie dan ook dat zulke ‘krimpende’landen, en vooral zij die niet tijdig een adequateoudedagvoorziening hebben opgebouwd, nu extra klem komen te zitten.Beste voorbeeld -of slechtste, zo u wilt- is Italië. Het kent eenovermatige staatsschuld, slecht onderhouden onderwijs- enonderzoeksinstellingen, vervallen instituties van devuilophaaldienst in Napels tot het staatsbedrijf Alitalia en eenonhoudbaar systeem van overheidspensioenen. Al die factoren makenhet samen ondoenlijk om de crisis van nu zonder enorme klappen tedoorstaan.

Nederland en ons hoger onderwijs staan er daarmee vergeleken nogflorissant bij. Staatschuld, pensioenssysteem, werkeloosheid en HOen R+D, op die aspecten behoort ons land in Europa tot de bestpresterende. Dat moeten we zo houden, juist voor de fase ná dehuidige crisis.

Het ‘juist nu’ van Balkenende legt daar de grondslag voor. Extrainvesteringen in de kennisinfrastructuur zullen we slim enefficiënt moeten inrichten. Een drastische reductie van debureaucratische lasten en kosten -zeker die binnen de instellingenzelf en in koepels als NWO, TNO en IBG- moet die extra ruimtemedemogelijk en doeltreffender maken. De investeringen moetenbovendien zijn wat dat woord zegt en niet subsidies ter tijdelijkeoverbrugging van structurele tekorten en gebreken in kwaliteit endoelmatigheid. Hoe het daarbij niet moet, dat kunnen we wellichttoch nog leren van Italië.

Pieter Omtzigt
CDA-Tweede Kamerlid
Lees ook eerdere columns van Pieter Omtzigt op onze pagina Opinie


«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK