Hoe voorspel je recessies?

Ook ontwikkelde hij een nieuwe dataverzamelingsmethode waarmee indicatoren die gebaseerd zijn op de meningen van consumenten en experts beter gemeten kunnen worden. Hij promoveert op donderdag 29 januari 2009 aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Een indicator is bruikbaar als een ‘klokkenluider’ voor toekomstige recessies als de omslagpunten in de indicator voldoende ver voorlopen op de omslagpunten in de conjunctuur. Voor de indicator ‘Geldhoeveelheid M2’ is deze zogenaamde voorlooptijd bijvoorbeeld ongeveer een half jaar. Dit betekent dat als de geldhoeveelheid vandaag omslaat van groei naar krimp of andersom, dat de economie hoogstwaarschijnlijk over een half jaar dezelfde weg in zal slaan.

Veel experts betwijfelen echter of deze methode betrouwbaar is, omdat in de praktijk blijkt dat de voorlooptijd van veel indicatoren niet constant is. Segers concludeert dat sommige indicatoren wel betrouwbaar zijn, maar dat de voorlooptijd van deze indicatoren sterk afhankelijk is van de fase van de conjunctuurcyclus. Ten tijde van economische pieken is de voorlooptijd vaak langer dan ten tijde van dalen. Zo blijkt de voorlooptijd van de ‘Geldhoeveelheid M2’ op de Amerikaanse conjunctuur tien maanden te zijn ten tijde van pieken maar slechts vier maanden ten tijde van dalen. Dit betekent dat het begin van een recessie eerder gesignaleerd kan worden dan het einde.

Een indicator die als voldoende betrouwbaar uit de strijd komt is het consumentenvertrouwen. Segers meent dat deze indicator wel op een andere manier gemeten zou moeten worden, omdat de veranderingen in het huidige consumentenvertrouwen vaak verkeerd geïnterpreteerd worden. Het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) meet het consumentenvertrouwen in Nederland door maandelijks duizend consumenten te interviewen over hun visie op de economie.

Deze groep consumenten is weliswaar een afspiegeling van de Nederlandse bevolking, maar het betreft iedere maand een andere groep. Wanneer het consumentenvertrouwen in een bepaalde maand omlaag gaat, kan het natuurlijk zo zijn dat veel consumenten inderdaad in die maand pessimistischer zijn geworden over de economie. Maar het is ook waarschijnlijk dat het CBS ongelukkigerwijs meer mensen geïnterviewd heeft die al langer pessimistisch zijn.

Helaas trekken consumenten, experts en beleidsmakers bijna altijd de eerste conclusie. Dit zaait onnodig onrust, wat invloed heeft op het toekomstige consumentenvertrouwen en mogelijk op de economie. Segers concludeert in zijn proefschrift dat door een nieuwe meetmethode te gebruiken waarbij dezelfde consumenten herhaaldelijk geïnterviewd worden, kan worden vastgesteld welke conclusie juist is, en daarmee of de onrust terecht is.