Bèta-docent moet meer dan kneepjes kennen

De uitkomsten daarvan moeten leiden tot beter onderwijs, zegt hij in zij oratie. ‘We moeten kortom naar een R&D-cultuur voor de bèta-didactiek. Het vakdidactisch onderzoek dat wij gaan doen in de Delftse groep Science Education and Communication (SEC) zal luisteren naar de behoefte van de onderwijspraktijk. Dit is ook de reden dat we kiezen voor ‘design-based research’. In dit type onderzoek wordt niet eerst met een laboratorium-achtig experiment inzicht verworven dat pas na afloop wordt toegepast in het onderwijs, maar gaan onderzoek en ontwikkeling van meet af aan hand in hand’, vervolgt De Vries.


‘Kern van ons onderzoek is het technisch ontwerpen als activiteit in het onderwijs waarin een beroep gedaan wordt op bètakennis en waarmee ook bètakennis geleerd kan worden. Als dit onderzoek in nauwe samenwerking met scholen gedaan wordt en gepaard gaat met onderwijsontwikkeling, kan het een belangrijke bijdrage aan onderwijsverbetering leveren.’ Deze insteek sluit volgens De Vries ook naadloos aan bij het concept ‘Academische School’, dat wordt gezien als een mogelijke bijdrage aan de bestrijding van het docententekort in het middelbaar onderwijs. ‘De manier waarop het vak Natuur, Leven en Technologie (NLT) zich momenteel ontwikkelt in een samenwerking van lerarenopleidingen, universiteitsfaculteiten en scholen, laat zien dat hier geweldige mogelijkheden liggen.’

Een laatste punt van De Vries betreft het belang van wetenschapsfilosofie. ‘Vakdidactiek kan niet zonder filosofie van de natuurwetenschappen. Dat geldt voor alle niveaus van onderwijs. Men kan zich ernstig afvragen of wetenschapsfilosofie niet een verplicht onderdeel van de opleiding van een academicus gevormd ingenieur zou moeten zijn. Samen met de vakwetenschap vormen vakfilosofie en vakdidactiek een ‘trivium’ in de lerarenopleiding.’