Een topfysicus als exponent van een nieuw klimaatbeleid

Nieuws | de redactie
25 maart 2009 | De benoeming van Harvard-fysicus John Holdren als wetenschapsadviseur van Obama lijkt een bevestiging van de nieuwe wind in het Amerikaanse klimaatbeleid. KNAW-president Robbert Dijkgraaf is verheugd over deze benoeming: 'Het is moeilijk iemand te vinden met meer ervaring op het grensvlak van wetenschap en politiek, in het bijzonder op het terrein van kernwapens, klimaatonderzoek en energiepolitiek'.

Opnieuw is president Obama’s team een wetenschapper van formaat rijker. Vorige week ging de Senaat akkoord met de benoeming van de aan Harvard verbonden fysicus John P. Holdren. Hij zal in het Witte Huis aan de slag gaan als directeur van het invloedrijke ‘Office of Science and Technology Policy’ (OSTP) en als co-voorzitter van de ‘President’s Council of Advisors on Science and Technology’ (PCAST).

John Holdren is als wetenschapper befaamd om zijn werk over energie, klimaatverandering en nucleaire proliferatie. Hij is als ‘Professor of Environmental Policy’ verbonden aan de Kennedy School of Government van Harvard, waar hij tevens directeur is van de ‘Science, Technology, and Public Policy Program at the Belfer Center for Science and International Affairs.’ Tot voor kort was Holdren ook nog president van de Woods Hole Research Center, voorzitter van het bestuur van de American Association for the Advancement of Science en verdiende hij nog wat bij als Professor of Environmental Science and Policy aan het Harvard- departement ‘Earth and Planetary Sciences’

Geen vreemdeling in Washington

Holdren heeft circa 300 artikelen op zijn naam staan en is (co-)auteur van meer dan twintig boeken, zoals Energy (1971), Human Ecology (1973), Ecoscience (1977), Energy in Transition (1980), Earth and the Human Future (1986), Strategic Defences and the Future of the Arms Race (1987), Building Global Security Through Cooperation (1990), Conversion of Military R&D (1998) en Ending the Energy Stalemate (2004).

Een vreemdeling in het Witte Huis is Holdren zeker niet. Tijdens beide presidentschappen van Bill Clinton was hij al lid van PCAST. Op verzoek van Clinton en Gore leidde hij destijds onderzoeken naar onder andere diefstalpreventie van nucleaire materialen, stelde hij een R+D-strategie samen voor de energie-uitdagingen in de 21e eeuw, en onderzocht hij de mogelijkheden om tot een internationaal samenwerkingsverband aangaande energietechnologische innovatie te komen. Een vreemde van Obama is Holdren allerminst. Al tijdens diens presidentscampagne fungeerde hij als zijn raadgever op het gebied van wetenschap en technologie.

Enthousiaste reacties

In wetenschapskringen is verheugd gereageerd op de aanstelling van Holdren. KNAW-president Dijkgraaf optekenen: ‘President Obama heeft nu een van de meest ervaren krachten in huis gehaald. Het is moeilijk iemand te vinden met meer ervaring in het grensvlak van wetenschap en politiek, in het bijzonder op het terrein van kernwapens, klimaatonderzoek en energiepolitiek.’

Terwijl eerder al Steven Chu werd aangesteld als minister van Energie en ook geneticus Eric Lander, Nobelprijswinnaar en kankeronderzoeker Harold Varmus, en ‘klimaattsarina’ Carol Browner deel uitmaken van Obama’s ‘Green Team’, bestempelen verschillende internationale media de benoeming van Holdren als exponent voor de radicale ommezwaai van de VS inzake het energie- en milieubeleid. Waar Bush acht jaar lang klimaatveranderingen en de verregaande impact ervan op de wereld negeerde, daar zal de Obama’s benoeming van Holdren gegarandeerd voor een ander geluid zorgen.

Natuurlijk was ook Holdren zelf bijzonder verheugd met zijn benoeming door Obama: “To be able to work with him and the rest of the splendid team he has assembled to be sure that the potential of science and technology to build a more prosperous society and a better world is fully developed and exploited in all that his administration does, is the greatest opportunity – and the greatest responsibility – of my professional life.” Een filmische presentatie van Holdren’s ideeën over klimaatbeleid in de 21e eeuw vindt u hier.

Holdren’s uitdagingen

In zijn verklaring op 12 februari verklaarde hij tegenover ‘The Committee on Commerce, Science, and Transportation’ van de Senaat dat hij als directeur van OSTP twee grote uitdagingen zag. Ten eerste noemde hij het aandachtsgebied ‘efficiency in the use of the available human resources’, ten tweede wees hij op de belangrijke taak om de president te voorzien van zuiver objectief wetenschappelijk en technologisch advies dat niet aangetast was door censuur of vervalst vanwege ideologische redenen.

Tevens zal hij zich als OSTP-directeur inzetten om de valorisatie van kennis te stimuleren. ‘Fostering this capacity for translating science and technology into widespread benefit will be crucial in rebuilding our economy as well in addressing our most pressing challenges in energy, environment, health and national security.’

Voorts wees hij op de hechte relatie tussen wetenschap en de economie. Volgens Holdren bevestigen diverse onderzoeken dat 50 tot 85% van de groei van de Amerikaanse economie in de laatste vijftig jaar direct toe te schrijven valt aan wetenschappelijke vernieuwingen. Bezuinigen op wetenschap ten tijde van een economische crisis is daarom bijzonder onverstandig, redeneert Holdren. Zo meent hij dat investeringen in milieuonderzoek niet alleen meer cruciale kennis oplevert maar het kan ook een ‘boost’  zijn voor de economie, ‘not a drag, by virtue of the jobs and investment associated with these efforts’.

‘In conclusion, while our country clearly faces immense challegens in the economic, environmental, health, and security domains, among others, it is equally clear that science and technology can be key ingredients in turning those challenges into opportunities.’

Meer informatie over John Holdren vindt u op de website van OSTP. Zie hier John Holdren’s CV.










«
Schrijf je in voor onze nieuwsbrief
ScienceGuide is bij wet verplicht je toestemming te vragen voor het gebruik van cookies.
Lees hier over ons cookiebeleid en klik op OK om akkoord te gaan
OK