Het onderwijsdebat kan zoveel beter

30 maart werd op de HAN het tweede deel gepresenteerd uit de serie Wat is goed onderwijs? In dit deel wordt onderwijs vanuit de psychologisch invalshoek behandeld. Zoals een goed symposium betaamt, waren de inleidingen van de sprekers even informatief als onderhoudend. Maar de passie van de sprekers kwam pas goed los toen ze elkaar vonden in een gedeelde frustratie over toon en inhoud van het onderwijsdebat zoals dat in Nederland gevoerd wordt.

De onderwijskundigen Robert-Jan Simons (Universiteit Utrecht) en Koeno Gravemeijer (Technische Universiteit Eindhoven) doen naar eigen zeggen wat ze kunnen om hun steentje bij te dragen aan het publieke onderwijsdebat in Nederland. Maar het wordt ze niet gemakkelijk gemaakt. Allebei hebben ze de ervaring dat ze met hun positief-kritische bijdragen geen gehoor vinden bij de redacties van NRC en de Volkskrant, terwijl talloze klachten over het onderwijs in de afgelopen jaren wel afgedrukt werden.

Voorzitter Sjoerd Slagter van de VO-raad herkende dat wel. Hij gaf ook aan maar moeilijk gehoor te vinden bij de politiek. Kamerleden staan nauwelijks nog open voor bestuurders, zo heeft hij ervaren. “Ze luisteren veel liever naar een leraar die een dosis emotie weet te verenigen met een stuk wetenschappelijke basis”. Slagter pleitte daarom op de HAN voor coalities tussen wetenschappers en docenten. “We komen er alleen als leraren, bestuurders en wetenschappers samen optrekken. Als je de leraar het verhaal laat doen, gedekt door een wetenschapper en een bestuurder, dan kunnen kranten en politici er niet meer omheen”.

Maar dan is het wel belangrijk dat wetenschappers zich meer gaan engageren. “U moet weten dat BON behoorlijk veel schade heeft aangericht. Weet u wat het effect is geweest op schoolleiders? Die zijn terughoudend geworden in de slechte zin van het woord. Ze durven niet meer te innoveren. Want wie zegt dat een nieuwe onderwijsmethode beter is dan de oude? Maar soms moet je gewoon een keuze maken en ergens willen beginnen”.

Slagter riep daarom wetenschappers op zich in het onderwijs als opinieleiders te manifesteren. “We hebben er niets aan als wetenschappers alleen maar roepen dat je het ook anders kunt zien. De VO-raad heeft ook hun steun nodig”. Gravemeijer en Simons bleken wel te voelen voor een dergelijke rol. Zij vinden het tijd voor een nationaal onderwijsdebat. Gravemeijer: “Wat moeten onze kinderen leren om van China te kunnen winnen? Over die vraag zouden we het eens moeten hebben”.